Myom nedenli uygulanan cerrahi tedavi olgularının retrospektif değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Myoma uteri nedenli opere edilen olgulara uygulanan operasyon tiplerinin karşılaştırılması Materyal Metod: Çalışmada Ocak 2007 ve Aralık 2012 tarihleri arasında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalında leiomyom tanısı alan ve ameliyat yapılmış 266 olgunun retrospektif olarak dosya bilgileri ve ameliyat notları incelendi, istatistiksel karşılaştırmaları yapıldı. Sonuçlar: Olgularımızın 154 (% 57.9)’sine total abdominal histerektomi,72(%27) sine laparatomi ile myomektomi, 21(%7.9)’ine operatif histeroskopi ile myomektomi, 6(%2.3)’sına laparaskopik histerektomi, 3 (%1.1)’üne subtotal abdominal histerektomi, 3 (%1.1)’üne vajinal histerektomi 3 (%1.1)’üne vajinal myomektomi yapıldığı saptandı. Yaş ortalaması histerektomide 46.20, myomektomide 35.55, operatif histeroskopi ile myomektomide 37.85 idi. Olguların başvuru şikayetleri değerlendirildiğinde; en sık kanama düzensizliği(%44), ikinci sıklıkta ise ağrı şikayeti(%26) ile başvurdukları saptandı. Olguların postoperatif patolojileri incelendiğinde sadece leiomyom uteri tanısı %91.7‘sinde saptanmışken; eşlik eden diğer patolojilerle birlikte değerlendirildiğinde toplamda %97.6’sında leiomyom uteri saptanmıştı. Postoperatif dönemde komplikasyonlar yok denecek kadar azdır. Operasyon tipine göre komplikasyonlarda opH/S yapılan 2 hastada komplikasyon geliştiği görüldü. Postoperatif kanama histerektomi sonrası 2 olguda ve myomektomi sonrası 1 olguda görüldü. Histerektomi sonrası 1 olguda barsak seroza laserasyonu ve 1 hastada mesane yaralanması görüldü. Sonuç: Genç hastalarda daha çok uterus koruyucu cerrahinin tercih edildiği gözlenmiştir. Abdominal cerrahide komplikasyonların daha fazla olabilmektedir. Laparaskopik ve robotik cerrahinin gelişmesi ile daha minimal invaziv cerrahinin önemi giderek artmaktadır. Bunu karşılaştırmak için ileri prospektif çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz.

Objective: To compare type of operations among patients who underwent surgery for myoma uteri Materials and Methods: Two hundred and sixty-six patients who applied Eskisehir Osmangazi University School of Medicine Departement of Obstetrics and Gynecology for surgery with diagnosis of leiomyoma uteri evaluated retrospectively in terms of patients’ characteristics and information about operation types; and then statistical comparison was made between operation types. Results: When we looked operation types; total abdominal hysterectomy(n:154,57.9%), myomectomy(n:72,27%), hystereoscopic myomectomy(n:21,7.9%), laparoscopic hysterectomy(n:6,2.3%), subtotal abdominal hysterectomy(n:3,1.1%), vaginal hysterectomy(n:3,1.1%), vaginal myomectomy(3,1.1%) were performed. Mean of age for operations were 46.2, 35.55 and 37.85 for hysterectomy, myomectomy and hysteroscopy respectively. We assessed primary complaint of patients, the most frequent complaint was abnormal uterine bleeding(44%), the second frequent syptom was pelvic pain(26%). When we analyse the pathologic diagnosis of postoperative specimens, 91.7% of patients had only leiomyoma uteri, 97.6% of patients had leiomyoma uteri with concomitant pathologies. Postoperative complications were very rare. Two patients who underwent operative hysteroscopy had complications. Postoperative bleeding were seen in 2 patients of hysterectomy group and 1 patient of myomectomy group. After hysterctomy bowel serosal laceration occurred in one case and bladder injury occurred in another case. Conclusion: In our study we determined that uterus sparing surgery was performed especially in young patients who desire child bearing. Complications may be happened more in patients who underwent an abdominal operation. The importance of minimally invasive surgery was increasing gradually with the development of laparoscopic and robotic surgery. Further prospective studies were required to compare these operations.