Bu çalışmada 1 Ekim 2011-30 Eylül 2012 arasında Acil Servisimize başvuran akut ST segment yükselmesi olan miyokard infarktüsü (STEMĠ) hastalarında birincil perkütan koroner girişim (PKG) uygulanma süresinin tayini ve bu sürenin güncel tanı ve tedavi rehberlerine uygunluğunu değerlendirmek, aynı zamanda bu süreyi etkileyen faktörler ve bu sürenin morbidite ve mortalite üzerine etkilerini analiz etmek amaçlandı. Çalışmaya dahil edilen 167 olgunun %23.4‘ü kadın (yaş ort; 68, %76.6‘sı erkekti (yaş ort; 60.1Ortalama skoru kadın hastalarda 6, erkek hastalarda 3 idi ve ortalama TIMI skorunda cinsiyetler arasında anlamlı farklılık saptandı. Semptom-başvuru süresi 28 hastada 1 saatin altında, 47 hastada 1-2 saat arasında, 33 hastada 2-4 saat arasında, 13 hastada 6-12 saat arasında ve 29 hastada 12 saatin üzerindeydi. Ġstatistiksel olarak anlamlı olmamasına rağmen semptom-başvuru süresi uzadıkça yaş ortalaması ve 1 aylık mortalite arttı. Tüm olgularda ortalama EKG değerlendirme zamanı 3.25±2.63 dk., konsültasyon istem zamanı 3.06±3.21 dk., konsültan geliş zamanı 7.38±5.96 dk., aktivasyon zamanı 6.04±7.45 dk., laboratuar varış zamanı 27.14±21.86 dk., katater zamanı 10.6±4.43 dk., balon zamanı 12.12±5.80 dk., kapı–balon zamanı 68.8±28.8 dk. olarak saptandı. Aktivasyon ve laboratuar varış zamanı mesai saatlerinde mesai dışı saatlerdekinden anlamlı düzeyde daha kısaydı. Kapı-balon zamanı mesai dışı saatlerde, laboratuar varış zamanındaki uzamaya bağlı olarak, anlamlı düzeyde arttı. Tüm olguların %79.6‘sında kapı-balon zamanı hedef süre olan 90 dakikanın altında bulundu. Kapı-balon zamanı uzun olan hastalarda 1 aylık mortalite, TIMI skoruna göre hesaplanan beklenen 1 aylık mortaliteden daha yüksekti. Ayrıca, 112 ambulansı tarafından getirilen hastalarda ortalama EKG değerlendirme ve konsültasyon istem zamanı daha kısa, ortalama TIMI skoru daha yüksekti. Tersine, ayaktan başvuran hastalarda ortalama sistolik ve diastolik tansiyon değerleri daha yüksekti.
In this study, we aimed to determine the time of primary percutaneous coronary intervention (PCI) to assess this time for accordance with current diagnose and management guidelines, to analyse the factors that affect this time and to evaluate the effect of this time on morbidity and mortality in patients admitted to our Emergency Department with acute ST segment elevation myocardial infarction (STEMI) between October 2011 and October 2012. Of 167 cases, 23.4% were women (mean age; 68 ) and 76.6% were men (mean age; 60.1). The mean TIMI score was 6 in women and 3 in men and a significant difference was found on the mean TIMI score between the sexes. Symptom-application time was <1 hour in 28 patient, between 1 and 2 hours in 47, 2 and 4 hours in 33, 6 and 12 hours in 13 and >12 hours in 29. Although it didn‘t reach a statistical significance, the mean age and 1-month mortality were increasing with increased symptom-application time. In all cases, the mean ECG evaluation duration was 3.25±2.63 min, consultation request time was 3.06±3.21 min, consultant arrival time was 7.38±5.96 min, activation time was 6.04±7.45 min, arrival to laboratory time was 27.14±21.86 min, catheter time was 10.6±4.43 min, balloon time was 12.12±5.80 min and door to balloon time was 68.8±28.8 min. The mean activation and arrival to laboratory times were more shorter during working hours than off-times. Door to balloon time increased during off-times depend on increased arrival to laboratory time. Door to balloon time was under the target duration of <90 min in 79.6% of all cases. 1-month mortality rate was higher than expected 1-month mortality estimated for TIMI score in patients with increased door to balloon time. Also, the mean ECG evaluation duration and consultation request time was more shorter and the TIMI score was higher in patients taken by 112 ambulance. Conversely, the mean systolic and diastolic blood pressure values were higher in patients admitted as outpatient.
