Bu çalışmanın amacı, femoroasetabular sıkışma (FAS) tanısı konan ve kalçanın emniyetli cerrahi dislokasyonu yöntemi uygulanarak ameliyat edilen hastaların klinik ve radyolojik sonuçlarının değerlendirilmesidir. Çalışmaya en az 6 ay izlemi olan 17 hasta alındı. Ortalama yaş 33.11 ± 11.07 yıl (19-52) idi ve takip süresi ortalaması 24.00 ± 13.64 ay (6-42) idi. Hastaların 6’sı erkek, 11’i kadındı. FAS 10 hastanın sol kalçasında, 6 hastanın sağ kalçasında, bir hastada her iki kalçada vardı. Hastaların tümüne ön arka pelvis, 90° Dunn ve kurbağa bacağı pozisyonunda direk grafi çekildi. Hastaların tümünde çekilen direk grafi ve manyetik rezonans artrografi görüntülerinde FAS’ı destekleyen bulgular kaydedildi. Hastaların kalça işlevsel durumları Harris kalça skorlaması (HKS) ile değerlendirildi. 3 hastaya tümsek tip sıkışma, 14 hastaya karışık tip sıkışma tanısı kondu. Ameliyat sırasında hastalara gerekli durumlarda femur boyun osteoplastisi, asetabular ön kenar osteoplastisi ve labrum onarımı yapıldı. 1 hastaya cup artroplastisi uygulandı. Hastaların ameliyat öncesi dönemde en sık ağrı duyduğu bölge kasıktı. 4 hastada sadece ön sıkışma testi, 13 hastada ön ve arka sıkışma testi pozitifti. Hastaların fleksiyon ve iç rotasyon hareket açıklıklarında ameliyat öncesi döneme göre anlamlı düzeyde artma olduğu tespit edildi (p<0,001). Hastaların radyolojik değerlendirmesinde alfa açısında ameliyat öncesi döneme göre anlamlı düzeyde azalma tespit edildi (p<0,001). Hastaların ameliyat öncesi HKS ortalaması 61.72 ± 8.28 puan (49-79), en son izlemdeki HKS ortalaması 90.83 ± 13.29 puan (49-100) olarak saptandı (p <0,001). 16 hastanın 13 tanesinde kalça işlevsel skoru son kontrolde mükemmeldi. 2 hastaya 1 yıl içinde başka bir merkezde total kalça protezi uygulandığı öğrenildi. Ameliyat sonrası dönemde 6 hastada trokanterik irritasyona bağlı semptomlar saptandı. FAS’ın cerrahi tedavisinde kalçanın emniyetli cerrahi dislokasyon ameliyatı yaş, cinsiyet ve FAS tipinden bağımsız olarak hastaların büyük bölümünde klinik olarak olumlu gelişmeler sağladığını tespit ettik.
The objective of this study was evaluation of the clinical and radiological outcomes from the patients who were diagnosed femoroacetabular impingement (FAI) and underwent secured dislocation of hip. 17 patients with at least 6 months follow-up were included in this study. Mean age of the patients was 33.11 ± 11.07 years(19-52) and mean follow-up time was 24.00 ± 13.64 months (6-42). Six of the patients were male and 11 were female. FAI was detected in left hip in 10 patients, right hip in 6 patients and both hips in one patient. All patients were requested anterior posterior pelvic, 90o Dunn and frog-leg direct radiography. For all patients, evidences of FAI in the direct radiographic and magnetic resonance arthrographic images were recorded. Hip functions of the patients were assessed with Harris hip score (HHS). Three patients were diagnosed cam-type impingement and 14 patients with mixed-type impingement. When needed, femural neck osteoplasty, asetabular anterior rim osteoplasty and labrum repair were applied during surgery. Cup arthroplasty was performed to one patient. Before surgery most frequent pain site was inguinal region. In four patients only anterior impingement test and in 13 patients both anterior and posterior impingement tests were positive. Patients range of motion in flexion and internal rotation were significantly improved after surgery (p<0.001). Alpha angles were significantly reduced when compared to pre-operative radiologic values (p<0.001). Mean HHS was 61.72 ± 8.28(49-79) pre-operatively and 90.83 ± 13.29(49-100) in last follow-up (p<0.001). 13 of 16 patients had excellent functional hip score in last follow-up. Two patients had been underwent total hip replacement in another hospital, last year. 6 patients showed postoperative symptoms of trochanteric irritation. In surgical treatment of FAI, we observed that secured surgical dislocation of hip has a favorable progress in most of the patients, regardless of age, sex or type of FAI.
