Temporal kemiğin çok kesitli bilgisayarlı tomografi incelemelerinde semisirküler kanal dehissensisinde görüntüleme bulguları

Abstract

Bu çalışmada temporal kemiğin yüksek rezolusyonlu BT incelemelerinde süperior ve posterior semisirküler kanal dehissensilerinin radyolojik prevalansının saptanması ve eşlik eden BT bulgularının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Ekim 2011 – Aralık 2012 tarihleri arasında çeşitli endikasyonlarla temporal kemiğin çok kesitli BT incelemesi çalışılan olguların görüntülerinin dışlama kriterlerine göre incelenmesi sonrasında bu retrospektif çalışmada toplam 509 olgunun çok kesitli temporal kemik BT incelemeleri değerlendirildi. 31 olguda ve 38 temporal kemikte süperior semisirküler kanal dehissensisi (SSKD); 16 olguda ve 20 temporal kemikte posterior semisirküler kanal dehissensisi (PSKD) saptandı. SSKD olgularının büyük bölümü süperior petrozal sinüs oluğu düzeyi ile kanal kemik çatısının posterior- apikal kesimlerinde izlendi. SSKD olgularının % 22.5‟inde ve PSKD olgularının % 25.0‟inde dehissens bilateral özellikteydi. Tek taraflı süperior semisirküler kanal dehissensisi mevcut olan olgularda kontralateral semisirküler kanal kemik çatısının kalınlığı, dehissensi izlenmeyen olgulara kıyasla anlamlı olarak ince bulundu. Süperior semisirküler kanal dehissensisi görülme sıklığı ya da semisirküler kanal çatı kalınlığının 0.5 mm veya altında olma sıklığı ile olgu yaş grupları arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı. Sonuç olarak, bu çalışmada 0.5 mm- kollimasyon kullanılarak elde edilen çok kesitli temporal kemik BT incelemelerinin multiplanar rekonstruksiyonlar ile değerlendirimi sonucunda süperior ve posterior semisirküler kanal dehissensisi prevalanslarının anatomik-histolojik çalışmalara daha yakın doğrulukla ortaya koyulabileceği görüldü. Bununla birlikte, yüksek rezolusyonlu BT teknolojisi ile dahi elde edilen semisirküler kanal dehissensisi sıklığı, histolojik çalışmalar ve cerrahi bulguların işaret ettiğinden anlamlı oranda yüksekti.

In this study, we aimed to determine the high resolution computed tomography prevalances of the superior and posterior semicircular canal dehiscences and to assess their associated radiological findings. Between October 2011 and December 2012, after the application of the exclusion criteria, a total of 509 high resolution temporal bone CT scans of patients performed with different clinical indications were evaluated. A dehiscent- appearing superior canal was seen in 31 cases and 38 temporal bones; and a dehiscent- appearing posterior canal was seen in 16 cases and 20 temporal bones. Most of the superior canal dehiscences were localized to the superior petrosal sinus groove and the apical- posterior part of the roof of the bony canal. 22.5 % and 25.0 % of the superior and posterior canal dehiscences showed bilateral manifestation, respectively. In cases with unilateral superior semicircular canal dehiscence, measurements of the thickness of the bone overlying the contralateral canal were significantly thinner than those without dehiscence. Neither the prevalance of the superior canal dehiscence nor the prevalance of bony canal thinning showed significant difference among different age groups. In conclusion, the evaluation of the prevalances of the superior and posterior semicircular canal dehiscences using 0.5 mm- collimated multisection temporal bone CT scans with multiplanar reconstructions revealed closer results to the anatomical and histological studies than the previous radiological studies. Nonetheless, even with the high resolution CT technology, prevalances of the canal dehiscences were still significantly higher than the histologic studies and the surgical findings.