Adrenalin solusyonu, PRP solusyonu ve tam kanın yağ greftlerinin viabilitesine etkisi

Abstract

Otolog yağ greftleri gerek rekonstrüktif sebeple gerek estetik uygulamalarda doku augmentasyonu, kırışıklık azaltılması ve vücut şekillendirme amacıyla sıklıkla başvurulan uygulamalardır. Biyo-uyumluluğu, ucuzluğu ve uygulama kolaylığı açısından avantajlı bir cerrahi işlem olmasına karşın yağ dokunun yüksek rezorpsiyon oranları önemli bir dezavantajdır. Bu çalışmada tümesent solüsyonunun içinde kullanılan adrenalin, yağ grefti ile kullanımı ihtiva ettiği biyoaktif moleküller ile olumlu sonuçları tahmin edilen TZP solüsyonu ve yağ grefti hazırlanma aşamasında dokudan süzülmesi önerilen tam kanın viabiliteye olan etkisi araştırılmıştır.40 adet Sprague-Dawley cinsi sıçan 4 gruba ayrıldı. Grup 1(kontrol grubu)’de(n=10) sıçanın inguinal yağ yastığından alınan yağ grefti dorsumuna ciltaltı yerleştirildi, başka bir uygulama yapılmadı.Grup 2’de(n=10) yağ grefti+1/100000 adrenalin solüsyonu, grup 3’te(n=10) yağ grefti+PRP solüsyonu, grup 4’te(n=10) tam kan ¼ hacim oranında eklenerek aynı cerrahi prosedürler uygulandı. 6. ve 12.haftalarda yağ greftlerinin eksizyonu sonrası hacimleri tekrar ölçülerek histolojik,stereolojik değerlendirmeler yapıldı. Greftleme ve eksizyon sonrası hacimler sıvı taşırma yöntemiyle hesaplanıp sağkalım oranları,histolojik skorlama,stereolojik olarak birim alanda damar uzunlukları(Lv) değerlendirilerek istatistiksel çalışmalara dahil edildi. Verilerin istatistiksel analizi ile hacimsel olarak TZP ve tam kan uygulanan greftlerin kontrol grubuyla farkının anlamlı olduğu değerlendirildi.(p<0,05). Histolojik skorlama sonuçlarında gruplar arası anlamlı farklılık izlenmedi.(p>0,05). Lv değerleri incelendiğinde TZP, adrenalin ve tam kan gruplarının kontrol grubu ile aralarındaki farklılığın anlamlı olduğu görülmüştür. Ayrıca tam kan ile TZP grubunun da kendi aralarındaki farklılığın anlamlı olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak TZP ve tam kan gruplarının viabilite açısından ön plana çıktığı bunlardan TZP’nin daha değerli olduğu anlaşılmıştır.

Autologous fat grafting is a commonly used technique for tissue augmentation, facial rejuvenation and body contouring, both for reconstructive and aesthetic indications. Although it is bio-compatible,cheap and easy surgical procedure;high resorption rates of adipose tissue is an important disadvantage. In this study;adrenaline used in tumescent solution; PRP solution, which is predicted that it has positive results in the usage of fat grafts by the help of its bioactive molecule contents and the effect of whole blood suggested to be filtered from tissue to the viability were investigated.Forty Sprague-Dawley rats were used in this study and divided into 4 groups. Groups were planned as follows: In group 1(control group)(n=10) fat grafts were harvested from inguinal fat pad and placed under the skin of rat’s dorsal area,no material was added. In group2(n=10) fat graft+1/100000 adrenaline,in group 3(n=10) fat graft+PRP,in group 4(n=10) fat graft+whole blood were added in ¼ volüme rate after performing the same surgical procedure. After 6th and 12th weeks fat grafts were removed and graft volumes were measured,histologycal and stereologycal examinations was performed. Grafted fat and excised fat volumes were calculated by liquid overflow method;survival rates,histologycal scoring and stereological length density(Lv) quantities were evaluated and included to statistical studies.According to statistical analyzing volumetric difference between control group and PRP with whole blood was significant(p<0,05). Histological scoring results didn’t show significant difference between groups.(p>0,05). Lv values analysis showed significant difference between control group with PRP, adrenaline and whole blood group. And also a significant difference between whole blood group and PRP was determined. As a result PRP and whole blood came into prominence about viability of fat grafts, it was agreed that PRP was more valuable than the other group.