Bu
çalışma, parasetamol tedavisine eklenen denatüre olmayan kollajen tip 2 tedavisinin
diz osteoartritinde ağrı, fonksiyonel durum, yaşam kalitesi, idrarda bulunan kartilaj
dejenerasyonu ile ilişkili Coll2-1, Coll2-1NO2, Fibulin-3 düzeylerine etkilerini
değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Diz OA tanısı alan 39 hasta, randomize olarak
iki gruba ayrıldı. 19 kişiden oluşan 1. gruba, 3 ay boyunca 1500 mg/gün parasetamol
tedavisi verilirken, 20 hastadan oluşan 2. gruptaki hastalara ise 1500 mg/gün
parasetamol tedavisi ile birlikte 10 mg/gün oral denatüre olmayan kollajen tip 2
tedavisi verildi. Tedavi öncesi ve sonrası hastalar VAS (istirahat ve yürüme),
WOMAC (ağrı, tutukluk, fiziksel fonksiyon, toplam) parametreleri, 20 m yürüme
süresi, Kısa FORM-36 (fiziksel fonksiyon, fiziksel rol, emosyonel rol,
enerji/yorgunluk, emosyonel iyilik hali, sosyal fonksiyon, ağrı, genel sağlık) ve
idrarda çalışılan Coll2-1, Coll2-1NO2, Fibulin-3 düzeyleri ile değerlendirildi. Tedavi
sonrası 1. grupta VAS yürüme (p<0.05), Kısa Form-36’ nın fiziksel fonksiyon,
emosyonel rol maddeleri (p<0,01) ve fiziksel rol, sosyal fonksiyon maddelerinde
(p<0,05) anlamlı iyileşme bulunurken, 2. gruptaki hastalarda VAS yürüme
(p<0.001), WOMAC ağrı ve total (p<0.01), WOMAC fiziksel fonksiyon (p<0,05),
Kısa Form-36’nın fiziksel fonksiyon, fiziksel rol, emosyonel rol ve ağrı
maddelerinde (p<0,05) anlamlı iyileşme bulundu. Gruplar arası karşılaştırmada ise
hiçbir parametrede anlamlı fark yoktu. Çalışmamızın sonucunda, parasetamol
tedavisine eklenen denatüre olmayan kollajen tip 2’ nin, diz osteoartritli hastaların
semptomatik tedavisinde etkili olduğu ancak bunun tek başına parasetamol
tedavisine göre üstün olmadığı gösterildi.
This study evaluates effects of undenaturated collagen type 2 treatment in knee
osteoarthritis on the pain, functional condition, quality of life and Coll2-1, Coll2-
1NO2, Fibulin-3 levels in the urine with regard to cartilage degeneration. 39 patients
diagnosed with knee osteoarthritis were randomly separated into two groups. The 1st
group includes 19 patients given 1500 mg/day paracetamol treatment, the 2nd group
consists of 20 patients given 1500 mg/day paracetamol treatment and 10 mg/day
undenaturated collagen type 2 treatment for three months. The patients were assessed
before and after the treatment VAS (rest and walking), WOMAC (pain, stiffness,
physical function, total) with, 20 m walking time, Short Form-36 (physical
functioning, physical role, emotional role, vitality, mental health, social role
functioning, bodily pain, general health), Coll2-1, Coll2-1NO2 and Fibulin-3 levels
in urine. Following the treatment, significant improvement was observed in VAS
walking (p<0.05), Short Form-36: physical functioning, emotional role (p<0,01), and
Short Form-36: physical role, social role functioning (p<0,05) in group 1. VAS
walking (p<0.001), WOMAC pain ve total (p<0.01), WOMAC physical functioning
(p<0,05), Short Form-36: physical functioning, physical role, emotional role and
bodily pain (p<0,05) values of group 2. In comparison between the groups,
significant difference was not found. As a result, our study demonstrated that
undenaturated collagen type 2 treatment is effective in the symptomatic treatment of
patients with osteoarthritis, however it is not superior to the paracetamol treatment.
