Karbapenemler beta-laktam antibiyotikler arasında en geniĢ aktivite spektru-muna sahip ilaçlardır. Ancak günümüzde karbapenem dirençli Enterobacteriaeceae enfeksiyonları dünya çapında bildirilmektedir. Bu direncin esas nedeni, genetik ola-rak aktarılabilir karbapenemaz üretimidir. Bu çalıĢmada, EskiĢehir Osmangazi Üni-versitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji Anabilim Dalında klinik örneklerden izole edi-len ve Phoenix (BD Diagnostics, ABD) otomatize sistemi ile karbapenem minimal inhibitör konsantrasyon (MĠK) değerlerinde artıĢ saptanan 190 Enterobacteriaceae suĢundan 104’ünde Etest (bioMerieux, Fransa) yöntemi ile MĠK değerlerinde artıĢ olduğu doğrulanmıĢtır. Bu suĢlar üzerinde yapılan fenotipik testler ile, karbapenem direnç mekanizması olarak; 33’ünde (%31,5) “geniĢlemiĢ spektrumlu beta-laktamaz (GSBL) + OXA-48 ve benzeri profil”, 26’sında (%25) OXA-48 ve benzeri profil, 18’inde (%17,5) metalo-beta-laktamaz (MBL), 13’ünde (%12,5) “KPC+MBL”, 13’ünde (%12,5) “GSBL+Porin kaybı” ve 1’inde (%1) KPC saptanmıĢtır. Ayrıca EskiĢehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesinde çeĢitli servislerde yatmakta olan 210 farklı hastadan alınan rektal sürüntü örnekleri 1 μg/ml dozda imipenem içeren EMB agar besiyerlerine ekilmiĢ, izole edilen 16 suĢta Etest yöntemi ile karbapenem MĠK artıĢı olduğu doğrulanmıĢtır. Bu suĢlar üzerinde yapılan fenotipik testler ile, karbapenem direnç mekanizması olarak; 11’inde (%5) OXA-48 ve benzeri profil, 3’ünde (%1,5) “KPC+MBL”, 2’sinde MBL (%1) mekanizması saptanmıĢtır. Bu ça-lıĢmaya göre; otomatize sistem sonuçlarına göre karbapenem MĠK değerlerinde artıĢ saptanan izolatlarda bu artıĢın doğrulanması ve hastane içinde, karbapenem dirençli Enterobacteriaceae prevalansının arttığı birimlerde karbapenem içeren besiyeri kul-lanılarak taĢıyıcılık taraması yapılması mantıklı görünmektedir.
Carbapenems have the widest spectrum of activity among beta-lactam antibiotics. However, today, carbapenem resistant Enterobacteriace infections have been reported worldwide. The main cause of this resistance is the genetic transfer of carbapenemase genes. In this study, 104 of 190 Enterobacteriaeceae strains which were isolated from clinical specimens at Eskisehir Osmangazi University Medicine of Faculty, Department of Microbiology and detected as having increased MIC values by Phoenix (BD Diagnostics, USA) automated system were confirmed as having increased MIC values by using Etest (bioMerieux, France) method. By using phenotypic methods on these strains, the mechanisms of carbapenem resistance have been detected as follows: At 33 strains (%31,5) as “extended spectrum beta-lactamase (ESBL) + OXA-48-like profile”, at 26 strains (%25) as OXA-48-like profile, at 18 strains (%17,5) as metallo-beta-lactamase (MBL), at 13 strains (%12,5) as “KPC+MBL”, at 13 strains (%12,5) as “ESBL+Porin loss” and at 1 strain (%1) as KPC. On the other hand, 210 rectal swabs collected from hospitalised patients at various services of Eskisehir Osmangazi University Faculty of Medicine were plated on EMB agar media which contain imipenem at 1 μg/ml dose for each. Sixteen of isolated strains were confirmed as having increased carbapenem MIC values by using Etest method. By using phenotypic methods on these strains, the mechanisms of carbapenem resistance have been detected as follows: At 11 strains (%5) as OXA-48-like profile, at 3 strains (%1,5) as “KPC+MBL”, at 2 strains (%1) as MBL (%1). According to this study, confirmation of increased carbapenem MIC values detected by automated system and screening of the carriers by using carbapenem containing media at the units that have increased carbapenem resistant Enterobacteriaceae prevalance, seem reasonable.
