Bu çalışmanın amacı; TKP tanılı hastalarda prognoz ve tedaviye yanıtını izlemede biyolojik belirteçlerin kullanımının önemini saptamaktı. Çalışmamızda 64 hastanın yatışın 1., 3. ve 7. günü alınan kan örneklerinde PCT, CRP, lökosit sayısı, 1. ve 3. gün kopeptin değerleri çalışıldı. Hastalar 30 günlük takibi sonrası yaşayan ve ölenler olarak gruplandırıldı. Yatışın 3. günü klinik radyolojik değerlendirilen hastalar tedaviye yanıt var ve yok olarak iki gruba ayrıldı. CURB-65, PSI ve TTD Alt Solunum Yolu Enfeksiyonları Çalışma grubunun hazırladığı rehbere göre hastalar gruplandırıldığında gruplar arasında PCT, CRP değerleri açısından anlamlı fark saptanmadı. TTD pnömoni rehberine göre gruplanan hastalarda pnömoni ciddiyeti artışı ile kopeptin düzeyi arttığı gözlendi. Hastaneye kabulde değerlendirilen PSI, CURB-65, PCT, CRP ve kopeptin değerleri ile mortalite tahmini için yapılan ROC analizinde kötü prognozun en güçlü göstergesi kopeptindi. PSI, CURB-65 skorları ve CRP, kopeptin değerlerinin birlikte değerlendirilmesinin çok değişkenli analizinde mortalite tahmininde ek bir fayda sağlamadığı gösterildi. PCT ile PSI birlikte değerlendirildiğinde ise, mortalite tahmininde tek PCT göre daha iyi sonuçlar elde edildi. Çalışmamızda yaşayan ve ölen hasta grubu arasında 3. ve 7.gün CRP, 7.gün PCT ve 1. ve 3. gün kopeptin değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark mevcuttu. Ardışık ölçülen CRP, PCT ve kopeptin değerlerinin, tek ölçüm değerlerine göre mortalite tahminde daha iyi olduğu gösterildi. Ardışık ölçülen CRP, PCT, kopeptin düzeyleri ile tedaviye yanıt arasında da anlamlı ilişki mevcuttu. Çalışmamızın sonucunda yeni biyolojik belirteçlerden kopeptinin prognoz ve tedaviye yanıt takibinde faydalı olduğu, biyolojik belirteçlerin ardışık takibinin tek ölçüm değerlerine göre tedaviye yanıtı ve mortalite tahmini hakkında daha faydalı bilgiler sağladığı görüşüne sahip olunmuştur.
The aim of this study was to determine the importance of using biological indicators in monitoring the prognosis and response to treatment of people with CAP. On the blood samples of 64 patiens, number of leucocyte, CRP and PCT values on the 1 st,3rd and 7th days, copeptin values on the 1st and 3st days were studied. After the 30 days following, the patients were classified as the ones who were alive and who had died. On the 3rd day of admission, the patients who had been evaluated clinically and radiologically, were divided into two groups, the ones who had response to treatment and the ones who had not. When the patients were grouped according to the guideline prepared by CURB-65, PSI and TTS LRTI Study Group, there was no significant difference between the groups with regard to the values of PCT and CRP. Increase in the level of copeptin and severity of pneumonia were observed on the patients who had been grouped according to the pneumonia guideline of TTS. Copeptin was the strongest predictor of poor prognosis in the analysis of PSI, CURB-65, PCT, CRP and values of copeptin which had been analyzed right after the admission together with ROC which had been done for the prediction of mortality. There were significant statistical differences between the groups of dead and alive patients on the values of CRP on 3rd and 7th day, values of PCT on 7th day and values of copeptin on 1st and 3rd days. It has been shown that the values of copeptin, PCT and CRP that has been measured consequtively are better than the values of single measurement of them on the prediction of mortality. There was a significant relation between the values of copeptin, CRP and PCT which had been measured consequtively, and the response to treatment. In conclusion, it has been acquired that new biological indicator copeptin is useful fort he follow up of response to treatment and prognosis, and consequent follow up of biological indicators provide more useful information about the prediction of mortality and response to treatment than single measurement values.
