Sıçanlarda siklofosfamid nedenli kardiyotoksisitede oksidatif stres ve kalp hasarına karşı karvakrolün koruyucu etkisi

Abstract

Bu çalışma kekik yağının başlıca bileşeni olan karvakrol (Car)’ ün Siklofosfamid (CP) nedenli kardiyotoksisiteye karşı muhtemel koruyucu etkisini araştırmak için planlandı. CP birçok neoplastik tümörlerin tedavisinde kullanılan değerli bir kemoterapötik ajandır. Kardiyotoksisite yoğun CP tedavisinde önemli bir doz sınırlayıcı faktördür. Deneysel çalışmamızda Sprague-Dawley cinsi sağlıklı, erkek sıçanlar her grupta 7 sıçan olacak şekilde 13 gruba bölündü (kontrol, zeytinyağı, 50-100-150 mg/kg CP grupları, 5 ve 10 mg/kg Car grupları, CP+5 Car ve CP+10 mg/kg Car grupları). Tüm enjeksiyonlar intraperitonal (i.p.) olarak yapıldı. Kontrol grubundaki sıçanlara 0.5 mL serum fizyolojik verildi. 5 ve 10 mg/kg Car verilen gruplarla 0.5 mL zeytinyağı verilen gruplara bu dozlar deney sonuna kadar verildi. CP ile birlikte Car verilen gruplarda Car uygulamasına CP uygulamasından 3 gün önce başlandı ve deney sonuna kadar devam edildi (6 gün). 4. gün hayvanlar tekrar tartıldı, CP dozları hesaplandı ve CP+Car birlikte verildi. Sadece CP verilen gruplarda CP uygulamasından üç gün sonra anestezi yapıldı. Böylece 4. ve 7. günlerde hayvanlardan anestezi altında intrakardiyak kan alımı yapıldıktan sonra kalpleri alındı. Kardiyotoksisiteyi belirlemek için serum kreatin kinaz-MB (CK-MB), alanin transaminaz (ALT), aspartat transaminaz (AST), laktat dehidrogenaz (LDH), malondialdehit (MDA), glutatyon (GSH), total oksidan seviyesi (TOS), total antioksidan seviyeleri (TAS) ve oksidatif stres indeksi (OSİ) düzeyleri ölçüldü. Rutin histolojik doku takibinden sonra alınan kalp dokusu kesitleri hemotoksilen - eozin boyasıyla boyanarak kalp dokusu histopatolojisi değerlendirildi. Sadece CP verilen gruplarda serum ALT, AST, LDH, MDA, CK-MB ve TOS düzeylerinin doz artışına paralel olarak yüksek bulunması CP nedenli kardiyotoksisitenin doza bağımlı olduğunu göstermektedir. Kalp dokusunda görülen kanama, inflamatuar hücre infiltrasyonu ve kas liflerinde ayrılmalar biyokimyasal bulgularımızı desteklemektedir. 5 ve 10 mg/kg Car’ ün bu dozlardaki CP toksisitesini önemli oranda azaltması CP nedenli kardiyotoksisitenin oksidatif ve nitrozatif strese bağlı olduğunu göstermektedir. Sonuç olarak Car varlığında kalp dokusundaki inflamasyonun ve lipid peroksidasyonunun azalması, GSH ve TAS düzeyinin artması bunu doğrulamaktadır. Çalışmamız CP nedenli kardiyotoksisitenin azaltılmasında veya önlenmesinde Car’ ün iyi bir aday olduğunu göstermektedir ancak bu konuda daha kapsamlı çalışmalar yapılmalıdır.

This study examined the possible protective effects of carvacrole (car) against cyclophosphamide (CP)-induced cardiotoxicity. CP which is used as a chemotherapeutic agent, is used to treat neoplastic tumors. In CP treatment, cardiotoxicity is a vital dose limiting factor. In this study, healthy, male Spraque-Dawley rats were seperated in 13 groups having 7 groups in each (control, 50-100-150 mg/kg CP groups, 0.5 mL olive oil, 5-10 mg/kg Car groups and CP+5 and CP+10 mg/kg Car groups). All injections were intraperitoneal (i.p.). 0.5 ml volume of serum physiologic (SF) was given to rats in the control group. 5 and 10 mg/kg car, and 0.5 mL olive oil were given to the groups until the end of the experiment. In the groups treated with CP+Car, before CP administration Car was given 3 days before and continued until the end of the experiment (6 day). 4. day the rats were weighed again, the doses of CP were calculated and CP+Car were injected. In alone CP-related groups, after 3 days of CP administration the animals were sacrificed. Therefore at 4. and 7. day of the experiment, intracardiac blood samples and hearts from all animals were taken under anesthesia. To determine the cardiotoxicity serum creatine kinase (CK-MB), alanine transaminase (ALT), aspartat transaminase (AST), lactate dehydrogenase (LDH), malondialdehyde (MDA), glutathione (GSH), total oxidant state (TOS), total antioxidant capacity (TAC) ve oxidative stress index (OSİ) levels were measured. After following the routine histological tissue, the section heart tissues were stained with hemotoxilen-eosine for evaluating the tissues histopatologically. Only in the CP groups the serum ALT, AST, LDH, MDA, CK-MB and TOS levels were high and parallel to the increase of the dose dependent in CP-induced cardiotoxicity. The hemorrhage, inflammatory cell infiltration and, the separation of the muscle fibers in heart tissue supported our biochemical data. Car of 5 and 10 mg/kg leading a vital decrease in CP toxicity and showed that it is related to oxidative and nitrosative stress in CP induced cardiotoxicity. As a matter of fact, car decreased the inflammation and lipid peroxidation in heart tissue and the increase of serum GSH and TAC levels confirms our data. Our study suggests car is a strong candidate in decreasing or preventing CP induced cardiotoxicity but there should be done further comprehensive studies.