Amaç: Bu araştırmada İç Anadolu Bölgesi’nde bir devlet üniversitesinde çalışmakta olan öğretim elemanlarının örgütsel sosyal sermaye ve örgütsel özdeşleşme puanlarının belirlenmesi; öğretim elemanlarının örgütsel sosyal sermaye ve örgütsel özdeşleşme puanlarının demografik etkenlere göre anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğinin ortaya konması ve öğretim elemanlarının örgütsel sosyal sermayeleri ile örgütsel özdeşleşmeleri arasındaki ilişkinin saptanması amaçlanmıştır. Yöntem: Bu araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden “tarama yöntemi” kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu araştırmanın yapıldığı üniversitede çalışan 207 öğretim elemanı oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri “Kişisel Bilgi Formu”, “Öğretim Elemanı Örgütsel Sosyal Sermaye Ölçeği” ve “Öğretim Elemanı Örgütsel Özdeşleşme Ölçeği” ile toplanmıştır. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde betimleyici istatistik, Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis H testleri ile Spearman korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma bulgularına göre öğretim elemanlarının örgütsel sosyal sermayeleri ve örgütsel özdeşleşmeleri oldukça yüksek seviyededir. Öğretim elemanlarının örgütsel sosyal sermayeleri ve örgütsel özdeşleşmeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardır. Sonuç ve Tartışma: Örgütsel sosyal sermayeleri yüksek olan öğretim elemanlarının örgütle iyi derecede özdeşleşme gösterecekleri söylenebilir. Bölümler arasındaki ve her bölüm içindeki sosyal uyumu ve akademik anlamda iş birliğini arttırmaya yönelik düzenlemeler öğretim elemanlarının örgütsel özdeşleşmelerini yükseltebilir.
Purpose: The purpose of this research includes investigating the organizational
social capital and the organizational identification levels of the academicians working at
a state university in the Central Anatolia Region; finding out whether the organizational
social capital levels or the organizational identification levels show meaningful
differences depending on the demographic features of the academicians and clarifying if
there is a significant relationship between academicians’ organizational social capital
and their organizational identification.
Method: In this study, quantitative survey model was used. The study group of
this research consists of 207 academicians currently working at the university. The data
was collected through “Instructor’s Organizational Social Capital Scale”, “Instructor’s
Organizational Identification Scale”, and “the Personal Form”. The data obtained was
analysed by using descriptive statistics, Mann-Whitney U test, Kruskal Wallis H test
and Spearman correlation.
Results: The results of this research indicate that the organizational social
capital levels and the organizational identification levels of the academicians are high.
Furthermore, there is a statistically significant relationship between the academicians’
organizational social capital and their organizational identification.
Conclusion and Discussion: It is possible to claim that the academicians who
have a high organizational social capital are predicted to identify themselves well with
the organization. The university regulations can contribute to the academicians’
organizational identification by fostering the social cohesion and the academic
collaboration within and among the faculties and departments.
