Sıçan böbreğinde iskemi reperfüzyon ile oluşturulan oksidatif stres hasarına karşı zeytin (Olea europaea L.) yaprağı ekstresinin olası koruyucu etkileri

Abstract

Bu tez çalışmasında sıçanlarda deneysel olarak oluşturulan böbrek iskemi/reperfüzyon (İ/R) hasarına karşı, antioksidan özelliği bilinen zeytin yaprağı ekstresinin olası koruyucu etkileri araştırılmıştır. Bu çalışmada toplam 28 adet 3-4 aylık 200-250 gram ağırlığında Spraque-dawley cinsi erkek sıçanlar dört gruba ayrılmıştır (n=7). Grup I (Sham Grubu), Grup II (İR+SF), Grup III (İR + 100 mg/kg zeytin yaprağı ekstresi), Grup IV (İR + 200 mg/kg zeytin yaprağı ekstresi) olarak belirlenmiştir. Ksilazin (10 mg.kg-1) ve ketamin (70 mg.kg-1) anestezisi altında tüm gruplara sağ böbrek nefroktomisi yapılmıştır. Grup I’e laparotomi işlemi yapılmış ve ameliyat stresi sağlanmıştır. Sıçanlara oral (gavaj) olarak 15 gün boyunca günde bir kez olmak üzere serum fizyolojik (Grup I, II), ve zeytin yaprağı ekstresi (Grup III, IV) verilmiş ve bu gruptaki sıçanlara 45 dk iskemi 24 saat reperfüzyon işlemi uygulanmıştır. Deney sonunda kan serumunda BUN (Blood urea nitrogen), Kreatinin (CRE) ve Ürik asit (ÜAC) değerlerine, böbrek örneklerinde ise Süperoksit Dismutaz (SOD), Katalaz (CAT) ve Glutatyon Peroksidaz (Gpx) enzim aktivitelerine bakılmıştır. Çalışma sonunda Grup II’de BUN, CRE ve ÜAC değerlerinin arttığı görülmüş ve böbrek dokularına ait SOD, CAT ve Gpx enzim aktivitelerinde de Grup I’e göre artış görülmüştür. Zeytin yaprağı ekstresi uygulaması sonucunda SOD, CAT ve Gpx aktivitelerinin kontrol değerine yaklaşarak hasarı önlediği görülmüştür. Histolojik bulgularında bu sonuçları desteklediği görülmüştür. Çalışmanın sonucunda, böbrek iskemi reperfüzyon hasarına karşı 200 mg/kg zeytin yaprağı ekstresinin, 100 mg/kg zeytin yaprağı ekstresine göre daha koruyucu etkili olduğu tespit edilmiştir.

In this thesis study, the possible protective effects of olive leaf extract, which is known to be an antioxidant, against experimentally-induced kidney ischemia/reperfusion (IR) injury in rats were investigated. In the study, a total of 28 three to four month-old Spraque-dawley-type male rats, weighing between 200 and 250 grams, were separated into 4 groups (n=7). The groups were determined as follows: Group I (Sham Group), Group II (IR + normal saline), Group III (IR + 100 mg/kg olive leaf extract), Group IV (IR + 200 mg/kg olive leaf extract). Right nephrectomies were performed under xylazine (10 mg.kg-1) and ketamine (70 mg.kg-1) anaesthesia in all the groups of rats. The rats were given, orally (gavage) once a day for 15 days, either a saline serum (Groups I and II) or an olive leaf extract (Groups III and IV), and a 45-minute ischemia 24-hour reperfusion was performed on the rats in this group. At the end of the experiment, the BUN (Blood urea nitrogen), Creatinine (CRE) and Uric acid (UAC) values in the blood serum, and the superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx) enzyme activities in the kidney samples were measured. At the end of the study, the BUN, CRE and UAC values in Group II were increased, and the SOD, CAT, and Gpx activities in the kidney samples also saw an increase when compared to Group I. As a result of the application of olive leaf extract, with the SOD, CAT and GPx activities approaching the control values, injury was found to have been prevented. The histological findings were seen to support these results. Our results found that 200 mg/kg of olive leaf extract had a more protective effect against renal ischemic reperfusion injury when compared to 100 mg/kg of olive leaf extract.