Ofis mekanlarında yeterli gün ışığı seviyesinin sağlanması son yıllarda önemli
araştırma konularından biri olarak ele alınmaktadır. Yeterli gün ışığı, enerji verimliliği ve
iyileştirilmiş kullanıcı konforuna yönelik olarak yapı kabuğunda farklı yaklaşım ve
stratejiler önem kazanmaktadır. Yapı kabuğu iç ve dış ortamı birbirinden ayırmakta olan bir
ara yüzdür ve mekandaki gün ışığı seviyelerini ve bina kullanıcılarının konforunu optimize
etme amacıyla uyarlanabilir yaklaşımlarla donatılma yeteneğine sahiptir.
Bu tez çalışması, çeşitli geometri ve hareket türlerinden oluşan uyarlanabilir cephe
sistemlerini varsayımsal hücre tipi bir ofis hacmi üzerinden simülasyon yöntemiyle
değerlendirilmesine odaklanmaktadır. Tasarlanan uyarlanabilir cephe bileşenleri ile
varsayımsal hücre tipi ofisin gün ışığı seviyeleri, görsel performansı ve enerji performansı
simülasyon yöntemi ile değerlendirilmiştir. Simülasyondan elde edilen sonuçlar gün ışığı
seviyeleri, görsel konfor ve enerji performansı bağlamında karşılaştırılmış ve analiz
edilmiştir. Sekiz uyarlanabilir cephe sistemi (UCS) iki ve üç boyutlu geometrik
konfigürasyonlar üzerinden sınıflandırılmış ve sümülasyon çalışmaları Rhino, Grasshopper,
Energy Plus ve DIVA for Rhino aracılığıyla yürütülmüştür. Simülasyon sonuçları, dairesel
üç boyutlu UCS hariç, üç boyutlu geometriye sahip UCS’lerin günışığı simülasyonları
bakımından daha iyi performans gösterdiğini ortaya koymuştur. Hem iki hem de üç boyutlu
UCS’nin parlama kontrolü bakımından etkin olduğu saptanmıştır. Ayrıca, tüm UCS’ler baz
durum modelinin (referans ofisi) enerji kullanım yoğunluğunu indirgemiştir. Bu çalışmanın
bulguları, uyarlanabilir cephe sistemlerinin (UCS) bina performansı ve kullanıcı konforu
üzerindeki önemini ve tasarım aşamasında bina performans değerlendirmesinin önemine
vurgu yapmaktadır
The quest for adequate daylight levels in office spaces is an advancing research
domain of the last decades. Novel concepts and strategies for building envelopes were
proposed to achieve adequate daylight levels, energy efficiency, and improved occupant
comfort. The building envelope is the interface that links the indoor and outdoor environment
and has the ability to be equipped with adaptive approaches to optimize the daylight levels
and occupant comfort in the building.
The present study focuses on simulating a hypothetical cell-type office building that
incorporates adaptive façade systems composed of several types of geometries and motion.
Daylight levels, visual performance, and the energy performance of the hypothetical celltype
office with the designed adaptive façade components were investigated via simulation.
The results retrieved from the simulations were compared and analyzed in the context of
daylight levels, visual comfort, and energy performance. Eight adaptive façade systems
(AFSs) were classified into 2D and 3D geometric configurations and were simulated via
Rhino, Grasshopper, Energy Plus, and DIVA for Rhino. The simulation outcomes indicated
that AFSs with 3D geometry performed better for Daylight simulations, except the 3D
Circular AFS. Glare management was mostly efficient both for 2D and 3D AFSs.
Furthermore, all AFSs reduced the energy use intensity (EUI) of the base case model
(reference office). The findings of the present study highlighted the significance AFSs have
on building performance and occupant comfort, and the importance of conducting building
performance evaluations during the design phase
