Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin örgüt kültürü, yabancılaşma, okula devam tutum ve devamsızlık eğilimine ilişkin algılarını tespit etmek ve bu değişkenlerinin birbirleri arasındaki ilişkiyi belirlemektir.
Yöntem: Bu araştırmada örgüt kültürü, yabancılaşma, devam tutum ve devamsızlık eğilimi arasındaki ilişkinin tespit edilmesi için ilişkisel model kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemini Eskişehir Osmangazi Üniversitesi bünyesinde yer alan 11 fakültede öğrenim gören 1085 öğrenci oluşturmaktadır. Bu araştırmada veriler Örgüt Kültürü Ölçeği, Yabancılaşma Ölçeği, Okula Devam Tutum Ölçeği ve Devamsızlık Eğilim Ölçeği ile toplanmıştır. Araştırmada veri toplama aracıyla elde edilen verilerin analizinde frekans, yüzde, aritmetik ortalama, t-testi, ANOVA, ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Ölçeklerin yapı geçerliliğinin sağlanmasında doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Söz konusu analizlerde AMOS 21 ve SPSS-20 programlarından faydalanılmıştır.
Bulgular: Araştırma kapsamında yapılan betimsel istatistik sonucuna göre; öğrencilerin, örgüt kültürü ölçeği genel ortalamaları (X̄=2,87), yabancılaşma ölçeği genel ortalamaları (X̄=2,92), okula devam tutum ölçeği genel ortalamaları (X̄=3,13), devamsızlık eğilim ölçeği genel ortalamaları (X̄=2,70) olarak hesaplanmıştır. Öğrencilerin örgüt kültürü, yabancılaşma, okula devam tutum ve devamsızlık eğilim algılarının kararsızım düzeyinde olduğu tespit edilmiştir.
Sonuç ve Öneriler: Yapılan korelasyon analizinde örgüt kültürü ile yabancılaşma arasında negatif yönde, orta düzeyde; yabancılaşma ile okula devam tutumu arasında negatif yönde, orta düzeyde; yabancılaşma ile devamsızlık eğilimi arasında pozitif yönde, zayıf düzeyde ilişki olduğu tespit edilmiştir. Orta düzeyde algılanan yabancılaşmanın ve örgüt kültürünün sebepleri, fakülteler bağlamında ele alınarak incelenebilir. Güçlü
2
kültüre sahip bir üniversitede yabancılaşmanın ve dolaylı olarak devamsızlık eğiliminin azalacağı bulgusundan hareketle üniversite paydaşlarının görüşlerini içeren yeni araştırmalar yapılabilir.
The aim of this study is to investigate the relationships among university students’ perceptions of organizational culture, alienation, absenteeism attitude and tendency.
Method: In this research, relational model was used to determine the relationship between organizational culture, alienation, absenteeism attitude and tendency. The sample of the study consists of 1085 university students who study at 11 faculties of Eskişehir Osmangazi University. In this study, the data were collected by the Organizational Culture Scale, Alienation Scale, Absenteeism Attitude Scale and Absenteeism Tendency Scale. Frequency, percentage, arithmetic mean, t-test , ANOVA, correlation analysis were used for data analysis. Confirmatory factor analysis was used to verify the construct validity of the scales. AMOS 21 and SPSS-20 programs were used in these analyzes.
Results: According to the descriptive statistics results, it was determined that students’ organizational culture scale general averages were (X̄ = 2,87), alienation scale general averages were (X̄ = 2,92), school attendance scale general averages were (X̄ = 3,13), absenteeism tendency scale general averages were (X̄ = 2 ,70). These findings indicated that students' perceptions of organizational culture, alienation, absenteeism attitude and absenteeism tendency were at the level of indecision.
Conclusion and Suggestions: With the correlation analysis it was determined that there is a negative and medium level correlation between organizational culture and alienation; a negative and medium level correlation between alienation and school attendance attitude; a positive and weak correlation between alienation and absenteeism tendency. The reasons of alienation and organizational culture that were perceived at medium level should be carried out in faculties. Based on the findings that alienation and
4
absenteeism tendency will decrease in a university which has a strong culture, new studies should be carried out that include the views of university stakeholders
