Biyoaktif camlar, yüksek biyoaktivite özelliğinden dolayı kemik onarımında
kullanılmaktadır. Medikal alanda kullanılan metalik malzemelerin aşınması ve korozyonu
ile oluşan toksik ürünler doku ve hücrelere zarar vermektedir, bu yüzden metalik
malzemelere çeşitli yüzey koruyucu işlemlerin uygulanması önerilmektedir. Bu çalışmada
sol-jel yöntemi kullanarak metalik altlıklar üzerine biyoaktif cam kaplaması uygulanmıştır.
Sentezlenen camların yüksek biyoaktif özelliği ile biyoinert metalik altlıkların mekanik
özelliği birleştirilerek yeni biyomalzemeler tasarlanmıştır. Biyoaktif cam ve cam
seramiklerin sentezlenmesinde fosfat, kalsiyum ve silika kaynağı olarak sırasıyla trietil
fosfat (TEP), kalsiyum nitrat tetrahidrat (Ca(NO3)2.4H2O) ve tetraetoksisilan (TEOS)
kullanılmıştır. R8, R13, R14, R15, R16 ve R17 olarak toplam 6 biyomalzeme oluşturarak
karakteristik özellikleri incelenmiştir. Biyomalzemelerin mikroyapısı, biyoaktivitesi,
gözenekliliği ve çatlaklık durumu Alan Emisyonlu Taramalı Elektron Mikroskobu (FESEM)
ile değerlendirilmiştir. Fonksiyonel gruplar ve oluşan fazlar ise Fourier Dönüşümlü
Kızılötesi Spektroskopisi (FTIR) ve X-ışını kırınımı (XRD) analizleriyle tespit edilmiştir.
Biyomalzemelerin karakterizasyonunda Geçirimli Elektron Mikroskobu (TEM),
Diferansiyel Tarama Kalorimetresi (DSC), Simultane Termal Analiz (STA) analiz
yöntemleri de kullanılmıştır. Biyoaktif cam ve cam seramiklerin in vitro biyoaktivitesi
Yapay Vücut Sıvısına (SBF) daldırmak suretiyle belirlenmiştir, biyouyumluluk
sitotoksisite testi de uygulanmıştır. SBF’ye daldırılmış numunelere XRD, FTIR, Enerji
Dağılımlı X-ışını Spektroskopisi (EDS) analizleri uygulanarak hidroksiapatit (HA) içerdiği
kanıtlanmıştır
Bioactive glasses are used in bone repair due to their high bioactivity feature. Toxic
products caused by the erosion and corrosion of metallic materials used in the medical field
damage tissues and cells, so the application of various surface protective treatments are
recommended to the metallic materials. In this study, bioactive glass coating was applied
on metallic substrates using the sol-gel method. New biomaterials have been designed by
combining the high bioactive property of synthesized glasses with the mechanical
properties of bioinert metallic substrates. In the synthesis of bioactive glass and glass
ceramics, triethyl phosphate (TEP), calcium nitrate tetrahydrate (Ca(NO3)2.4H2O), and
tetraethoxysilane (TEOS) were used as phosphate, calcium, and silica sources,
respectively. By creating a total of 6 biomaterials as R8, R13, R14, R15, R16, and R17,
their characteristic properties were investigated. Microstructure, bioactivity, porosity, and
crack condition of biomaterials were evaluated by Field Emission Scanning Electron
Microscope (FE-SEM). The functional groups and the phases formed were determined by
Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FTIR) and X-ray diffraction (XRD) analysis.
Transmission Electron Microscopy (TEM), Differential Scanning Calorimetry (DSC),
Simultaneous Thermal Analysis (STA) analysis methods were also used in the
characterization of biomaterials. The in vitro bioactivity of bioactive glass and glassceramics
was determined by immersion in Simulated Body Fluid (SBF), the
biocompatibility cytotoxicity test was also applied. It was proved that it contains
hydroxyapatite (HA) by applying XRD, FTIR, Energy Dispersive X-ray Spectroscopy
(EDS) analyzes to the samples immersed in SBF
