Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi adli tıp anabilim dalı'na yansıyan ölümcül olmayan iş kazalarının değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalına yansıyan ölümcül olmayan iş kazalarına ait kati raporların değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Olgulara ait demografik veriler ve yaralanma özelliklerine ait verilerin literatüre katkı sağlayacağı düşünülmüştür. 01.01.2016 ile 31.12.2020 yılları arasındaki 5 yıllık dönemde Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı’na başvuran iş kazalarına ait olgular dahil edilmiş ve retrospektif olarak incelenmesi yapılmıştır. Olgular yaş, cinsiyet, olayın olduğu gün, ay ve mevsimlere göre dağılımı, olayın orijini, oluş mekanizması, yaralanan vücut bölgesi, yaralanma tipi, mesleklerin sektörlere göre dağılımı, kan etanol düzeyi gibi parametreler incelenmiştir. Olguların kati rapor özellikleri değerlendirilmeye alınmıştır. Veriler bir istatistik paket programına yüklenerek değerlendirilmiştir. Frekans, standart sapma, medyan, mod, minimum ve maksimum değerler kullanılmış ve ki-kare testi uygulanmıştır. İstatiksel olarak anlamlılık p<0.05 olarak kabul edildi. Çalışmamızda Anabilim Dalımıza yansıyan beş yıllık dönemdeki ölümcül olmayan iş kazaları değerlendirilmiş olup, iş kazalarında erkeklerin (%82,0) daha fazla olduğu, kazaların en çok 30-39 yaş aralığında (%30,5) gerçekleştiği, en çok Çarşamba günü (%19,2), en çok Ağustos’ta (%11,4) ve yaz mevsiminde (%29,9) olduğu görüldü. Crush yaralanma (%39,5) ve yüksekten düşme (%16,8) şeklinde kazaların daha sık meydana geldiği, en sık üst ekstremite bölgesi (%52,7) ve izole kemik kırığı (%28,1) yaralanmalarının olduğu görüldü. Adli rapor özelliklerine göre bakıldığından cinsiyete göre anlamlı farklılık göstermediği bulundu. Verilerimiz literatürle uyumlu olarak bulunmuştur. İş kazaları ile ilgili çalışmaların, kazaların önlenmesi için alınacak tedbirlere rehberlik etmesi açısından önemlidir. Bu nedenle konuyla ilgili çalışmaların arttırılması gerekmektedir

In this study, it was aimed to evaluate the final reports of non-fatal work accidents reflected in Eskişehir Osmangazi University Faculty of Medicine, Department of Forensic Medicine. It is thought that the demographic data of the cases and the data of the injury characteristics will contribute to the literature. In the 5-year period between 01.01.2016 and 31.12.2020, cases of work accidents who applied to Eskişehir Osmangazi University Faculty of Medicine, Department of Forensic Medicine were included and retrospectively analyzed. Parameters such as age, gender, distribution according to the day, month and season of the event, origin of the event, mechanism of occurrence, injured body area, type of injury, distribution of occupations according to sectors, blood ethanol level were examined. The definitive report characteristics of the cases were evaluated. The data were evaluated by loading into a statistical package program. Frequency, standard deviation, median, mode, minimum and maximum values were used and chi-square test was applied. Statistically significant p<0.05 was accepted. In our study, non-fatal work accidents in the five-year period reflected in our department were evaluated, work accidents were more common in men (82.0%), the accidents occurred mostly in the 30-39 age group (30.5%), and on Wednesday ( 19.2%). Crush injuries (39.5%) and falls from height (16.8%) were more common, with the most common injuries to the upper extremity (52.7%) and isolated bone fractures (28.1%). Considering the forensic report characteristics, it was found that there was no significant difference according to gender. Our data were found to be compatible with the literature. Studies on occupational accidents are important in terms of guiding the measures to be taken to prevent accidents. Therefore, it is necessary to increase the studies on the subject