Bu çalışmaya 01.06.2019-01.06.2020 tarihleri arasında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri ve Zührevi Hastalıkları polikliniğine başvuran 126 Kronik Spontan Ürtiker (KSÜ) hastası ve kontrol grubu olarak da 90 sağlıklı gönüllü ile 86 psikodermatolojik özelliği olmayan dermatolojik hastalığı olan hastalar dahil edildi. Bir sosyodemografik veri formu hazırlanarak hasta ve kontrol gruplarının yaş, cinsiyet, eğitim durumu, özgeçmiş, alkol ve sigara kullanım alışkanlıkları gibi demografik verileri kaydedildi. KSÜ hastalarında ayrıca kullandıkları tedaviler, hastalık şiddeti, Kronik Ürtiker Yaşam Kalite Anketi (KÜYKA), hastalık süresi kaydedildi. Hasta ve kontrol grupları Beck Anksiyete Ölçeği (BEÖ), Anksiyete Duyarlılığı İndeksi-3 (ADİ-3) ve alt ölçekleri, Toronto Aleksitimi Ölçeği-20 (TAÖ-20) ve alt ölçekleri ile değerlendirildi. Çalışmamızda yaş ve cinsiyet bakımından gruplar arası istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktu. KSÜ hastalarının BAÖ, ADİ-3 ve alt ölçekleri, TAÖ-20 ve alt ölçekleri ortalama puanları her iki kontrol grubundan da istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek saptandı. KSÜ hastaları kullandığı omalizumab ve antihistamin tedavisine göre değerlendirildiğinde BAÖ, ADİ-3 ve alt ölçekleri, TAÖ-20 ve alt ölçekleri ortalama puanları açısından istatistiksel olarak anlamlı düzeyde fark saptanmadı. KSÜ hastalarının hastalık şiddeti BAÖ, ADİ-3 ve alt ölçekleri ile istatistiksel olarak anlamlı düzeyde pozitif yönde ilişkiliyken, TAÖ-20 ve alt ölçekleri ile anlamlı bir ilişki saptanmadı. KSÜ hastalarının hastalık süreleri ile hastalık şiddeti, yaşam kalitesi ve psikometrik ölçekler arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı. Sonuç olarak çalışmamızda KSÜ hastalarının anksiyete, anksiyete duyarlılığı ve aleksitimi düzeylerinin yüksek saptanması, KSÜ hastalarının yönetiminde dermatologlar ile psikiyatristlerin birlikte çalışmasının hastalığın seyrine olumlu etki oluşturabileceğini düşündürmektedir
This study was conducted with 126 Chronic Spontaneous Urticaria (CSU) patients, 90 healthy volunteers and 86 patients with dermatological diseases without psychodermatological features, who applied to Eskişehir Osmangazi University Medical Faculty Department of Dermatololgy between 01.06.2019-01.06.2020. A sociodemographic data form was prepared and the demografic information of the patient and control groups such as age, gender, educational status, medical history, alcohol and smoking habits were recorded. Treatments used in patients with CSU, disease severity, Chronic Urticaria Quality of Life Questionnaire (CU-Q2oL) and disease duration were recorded. Patients and control groups were evaluated with Beck Anxiety Inventory (BAI), Anxiety Sensitivity Index-3 (ASI-3) and its subscales, Toronto Alexithymia Scale-20 (TAS-20) and its subscales. In our study, there was no statistically significant difference between the groups in terms of age and gender. The mean scores of CSU patients in the BAİ, ASI-3 and subcales, TAS-20 and subcales were statistically significantly higher than both control groups. According to the omalizumab and antihistamine treatment used by CSU patients, there was no statistically significant difference in terms of mean scores of BAI, ASI-3 and subscales, TAS-20 and subscales. While the severity of the disease of CSU patients showed a statistically significant correlation with BAI, ASI-3 and its subscales, there was no significant correlation with TAS-20 and subscales. There was no significant relationship between disease duration and disease severity, quality of life, psychometric scales in CSU patients. In conclusion, the higher levels of anxiety, anxiety sensitivity and alexithymia of the CSU patients in our study suggest that cooperation of dermatologists and psychiatrists in the management of CSU patients may have a positive effect on the course of the disease
