The purpose of this research is to examine the opinions and recommendations about the program process, instructions and future program applications of The Implementers Applying the Faculty Developing Program at Their Medical Schools.
Method: This qualitative study was designed as a descriptive case study. The criteria for determining the participants were as follows: The universities having Medical Education Departments and Faculty Development Programs placed on the list of Higher Education Institution (HEI) and voluntarily participation. Seven Basic medicine and six Clinicians total 13 faculty were the participants. The data were collected through semi-structured interviews, open ended questionnaire, the researcher‟s diary and document investigation and analyzed descriptively.
Results: It has been determined that concerning the principal institutional criteria such as formality, gaining institutional identity, purpose, continuity, flexibility and autonomy have improved at the Faculty Developing Programs at their Medical Schools targeted in this study. However; their institutional process have not been completed. The participants have provided some recommendations concerning the support for institutional improvements such as planning, leadership, communication, research development, in-service programs, controlling and providing feedback. It was seen that the opinions of the basic medicine and clinicians were more similar than differences.
Conclusion and Suggestions: Although the results of the study can‟t be generalized to the whole country, it is thought that the program improvement efforts would provide the information to the related intuitions. Hence, this research is important
4
to guide the evaluation and impact of newly starting and ongoing faculty development programs
Bu araştırmada Türkiye‟de tıp eğitimi Anabilim dalı olan tıp fakültelerindeki Eğitici Gelişim Programlarında (EGP) görevli olan öğretim elemanlarının uyguladıkları programların uygulama süreçleri, öğretim uygulamaları ve gelecek uygulamalar hakkındaki görüş ve önerilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bu araştırma nitel araştırma desenlerinden betimsel durum çalışması olarak tasarlanmıştır. Amaçlı örneklem doğrultusunda şu ölçütler öne sürülmüştür: Türkiye‟de Yüksek Öğretim Kurumu (YÖK), Tıp Fakülteleri, Tıp Eğitimi Anabilim Dalı listesinde yer alan üniversitelerde en az 10 yıllık EGP uygulayıcısı olma ve gönüllü katılım. Araştırmaya yedi Temel Tıp, altı Dahili/Cerrahi tıp olmak üzere toplam 13 öğretim üyesi katılmıştır. Araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış görüşme, açık uçlu anket, araştırmacı günlüğü ve belge incelemesi yoluyla toplanmış ve betimsel olarak analiz edilmiştir. Bulgular: Araştırmaya dahil edilmiş olan tıp fakültelerindeki tıp eğitimi Anabilim dalları ve Eğitici Gelişim Programlarındaki resmiyet, kurumsal kimlik kazanma, amaç ve süreklilik, esneklik, özerklik gibi kurumsallaşmanın belli başlı öğeleri bakımından bazı gelişmelere rağmen henüz kurumsallaşmanın tamamlanmamış olduğu tespit edilmiştir. Araştırmaya katılan öğretim üyeleri kurumsallaşmayı desteklemek için planlama, liderlik, iletişim, araştırma geliştirme, hizmet içi eğitim, denetim ve geri bildirim gibi faktörler için öneriler vermişlerdir. Temel tıp ve Dahili/Cerrahi tıp öğretim üyelerinin görüşlerinde benzerlikler farklılıklardan daha çoktur. Sonuç ve Öneriler: Araştırmada elde edilen bulgular her ne kadar tüm ülkeye genelleştirilemezse de programların iyileştirme çalışmalarında ilgili makamlara bilgi sağlayacağı düşünülmektedir. Dolayısıyla bu çalışma ülkemizde uygulamaya yeni 2 başlayan ve uygulanmakta olan Eğitici Gelişim Programlarının niteliğinin değerlendirilmesi ve etkinliğinin belirlenmesine rehber olması bakımından önemlidir
