Araştırmamızda, Eskişehir ilindeki çocuk sporcuların; ağız koruyucuları hakkındaki bilgilerini değerlendirmek, spor faaliyeti esnasında ağız koruyucu kullanıp kullanmadıklarını ve orofasiyal/dental yaralanmaya maruz kalıp kalmadıklarını tespit etmek amaçlandı.
Materyal ve Metot: Eskişehir Valiliği Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü’ne bağlı olan spor salonlarında kayıtlı olarak bulunan ve aktif olarak spor ile uğraşan 6-16 yaş aralığındaki toplam 310 çocuğa anket uygulandı. Elde edilen verilerin istatistiksel olarak değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler (ortalama, standart sapma, yüzde), ki-kare ve Pearson korelasyon testleri kullanıldı.
Bulgular: Araştırmaya katılan çocuk sporcuların büyük bir kısmının (%68.1) spor yaparken çene-yüz veya diş yaralanmaları olabileceğini düşündükleri belirlendi. Spor sırasında en yaygın yaralanmanın dudak/yanakta kesik olduğu tespit edildi. Dental yaralanma geçiren sporcularda en fazla üst keser dişlerin etkilendiği gözlendi. Sporcuların %59.7’si ağız koruyucular hakkında bilgi sahibi olmasına karşın sadece %26.5 ağız koruyucu kullandığı belirlendi. Araştırmaya katılan sporcuların en fazla (%73.5) ağızda şekillendirilen tip ağız koruyucu kullandığı ve genellikle sadece müsabakalarda taktığı (%53.1) tespit edildi.
Sonuç: Eskişehir ilindeki çocuk sporcuların ağız koruyucu kullanma insidansı düşüktür. Sportif faaliyetler esnasında yaralanma ve korunma hakkındaki bilginin artırılması ve ağız koruyucu kullanımı konusunda farkındalığın yaratılması için hem antrenörler hem de sporculara yönelik eğitim programlarının düzenlenmesine ve konu ile ilgili broşürlerin hazırlanmasına ihtiyaç vardır
In our study, it was aimed to evaluate their knowledge about mouthguards, to determine whether they used mouthguards during sports activities and whether they were exposed to orofacial/dental injuries the child athletes in Eskişehir.
Material and Method: A questionnaire was applied to a total of 310 children between the ages of 6-16 who are registered in sport centre affiliated to Eskişehir Governorship Youth and Sports Provincial Directorate and actively involved in sports. Descriptive statistics (mean, standard deviation, percentage), chi-square and Pearson's correlation tests were used in the statistical evaluation of the data obtained.
Results: It was determined that most of the participating child athletes (68.1%) thought that they might have orofacial or dental injuries while doing sport. The most common injury during sports was found to be an incision on the lip/cheek. It was observed that upper incisors were the most affected teeth in athletes with dental injuries. Although 59.7% of the athletes had information about mouthguards, it was found that only 26.5% used mouthguards. It was determined that the athletes participating in the study mostly (73.5%) used boil and bite type mouthguards and generally (53.1%) used it only in the competitions.
Conclusion: Child athletes in Eskişehir have a low incidence of mouthguards usage. It is necessary to organize training programs for both trainers and athletes and to prepare brochures on the subject in order to increase the knowledge about injuries and protection during sports activities and to raise awareness about the use of mouthguards