İnmeli hastaların yarısından fazlasında akut fazda yürüme imkânsızdır
ve yürüyüş bozukluğu 3 ay sonra hala mevcuttur. Amacımız subakut inmeli hastalarda kısmi
ağırlık desteği ile yürüme bandı eğitiminin terapotik etkilerini araştırmaktı. Subakut Đnme
(inme sonrası < 6 haftadan fazla) olan 20 hasta tedaviye alındı. Hastalar rastgele olarak vücut
ağırlık destekli (VAD) yürüme bandı eğitimi 10 kişi ve konvansiyonel tedavi grubu 10 kişi
olarak ayrıldı. Vücut ağırlık destekli yürüme bandı eğitimi grubu 4 hafta süreyle hafta içi
hergün 30 dk. yürüme eğitimi aldı. Tüm hastalar hafta içi her gün konvansiyonel tedavilerini
aldılar. Gruplar tedavi başlangıcında bitiminde ve 3 ay sonrasında değerlendirildi.
Değerlendirmede Fonksiyonel Ambulasyon Skalası (FAS) , Rivermead Motor Değerlendirme,
Berg Denge Testi, Yürüme Mesafesi (6dk.), Yürüme Zamanı (10m), Kadans (adım say./süre),
Adım Uzunluğu (sağ-sol), Destek Alanı, Adım Uzunluk Oranı (sağ/sol), Bartel Đndeks
Değerleri ve Yüzeyel EMG Ölçümleri kullanıldı. Tedavi sonrasında konvansiyonel tedavi
grubuna göre VAD+yürüme bandı eğitimi grubunda, FAS, Rivermead Motor Değerlendirme
(Gros fonksiyon ve gövde ve bacak bölümü) , Berg denge testi, Yürüme Mesafesi (6dk.),
Kadans, Adım Uzunluğu Oranı, Bartel Đndeksi, Yüzeyel EMG: tibialis anterior:
gastreknemius, hamstrig medialis , vatus lareralis ölçümlerinde istatistiksel olarak anlamlı
fark mevcuttu.
Sonuçlarımız konvansiyonel iyileştirme ve beraberinde kısmi ağırlık destekli yürüme bandı
eğitiminin konvansiyonel rehabilitasyona kıyasla yürüme üzerinde daha olumlu etkisi
olduğunu göstermektedir.
More than half of patients with stroke in the acute phase
are not able to walk, and walking impairments are still present 3 months later. Our aim is to
search therapeutic effects of treadmill training with partial body-weight support in sub acute
stroke patients. 20 patients who have subacute stroke (after stroke onset > 6 weeks) were
recruited. Patients were randomly assigned to 2 groups, 10 patients partial body-weight
support treadmill training (BWS) and 10 patients conventional gait training (CGT) group.
Body-weight support treadmill training group received gait training 30 minutes every
weekday for 4 weeks. All patients received conventional treatment every weekday. Groups
were assessed in the beginning, at the end and after 3 months of the therapy.
Functional Ambulatory Category (FAC), Rivermead Motor Assessment Score, Berg Balance
Scale, Six-Minute Walk Test (6 MWT), 10-m Walking Time, Cadence(steps/min), Step
Length (right-left), Stride Length(right-left), Base of Support, Step Length Ratio (right left), Bartel Index , and Surface EMG Potentials measurements were used in evaluation. The
BWS+ treadmill training group had statistically significant more improvement than the CGT
group in FAC, Rivermead Motor Assessment (gross function and leg/trunk sections), Berg
Balance Scale, 6 MWT, Cadence , Step Length Ratio , Bartel Index, Surface EMG: tibialis
anterior, gastreknemius, medial hamstring , vatus lareralis after the training.
Our results show that body-weight support treadmill training (BWS) in addition to has more
positive effect than conventional rehabilitation on walking
