Bu çalışmanın amacı pozitif inotropik destek ihtiyacındaki klinik tablo ile hospitalize edilen dekompanse kalp yetmezliği olgularında kullanılan dobutamin ve levosimendan tedavisinin aritmi ve miyokardiyal enzim düzeyleri üzerine etkisini karşılaştırmaktı. Çalışmaya dekompanse kalp yetmezliği nedeni ile kliniğimizde hospitalize edilen toplam 50 hasta (36 erkek, 14 kadın, yaş ortalaması 68±10 ) alındı. Hastalara klavuzlarda önerildiği şekilde optimum kalp yetmezliği tedavisi başlandı ve 24 saatlik holter cihazı takıldı. 24. saatin sonunda pozitif inotropik destek ihtiyacı olan hastalara 1:1 randomizasyonla dobutamin veya levosimendan infüzyonu başlanıp infüzyon sırasında 24 saatlik ikinci holter kayıtları alındı. İnfüzyon öncesi ve sonrası EKO ile ejeksiyon fraksiyonu bakıldı, kardiyak enzim düzeyleri belirlendi ve 6 dk yürüme testi yapıldı. Holter kayıtlarının analizinde kalp hızı, ventriküler erken vuru (VPC), couplet, supraventriküler erken vuru (SVPC), paroksismal atriyal fibrilasyon (PAF) ve nonsustained ventriküler taşikardi (NSVT) atak sayıları değerlendirildi. Tüm grupta ejeksiyon fraksiyonu ve 6 dk yürüme mesafelerinde anlamlı artış gözlendi. Tüm çalışma grubunda kalp hızı, VPC, couplet ve SVPC sayılarında anlamlı artış, NSVT atak sayılarında istatiksel anlamlılığa ulaşmayan artış gözlendi. Subgrup analizlerinde levosimendan ve dobutamin arasında ventriküler ve supraventriküler aritmi artışları açısından anlamlı fark gözlenmedi. Tüm grupta inotropik tedavi sonrası yaklaşık %20 olguda troponin pozitifleşmesi görüldü. Levosimendan ve dobutamin grupları arasında enzim yükselmesi görülen olgu oranı açısından fark bulunamadı. Bu çalışmanın sonuçları; levosimendan ile dobutaminin benzer aritmi potansiyeline sahip olduğunu ve benzer oranda miyokardiyal enzim yükselmesine yol açtığını desteklemektedir.
he aim of this study was to compare the effects of dobutamine and levosimendan on cardiac arrhytmias and myocardial enzyme levels in patients hospitalized with acute decompnsated heart failure in need of inotropic support. 50 heart failure patients (36 male, 14 female, mean age 68±10) who were hospitalized in cardiology department due to decompansated heart failure were included in the study. Optimum heart failure treatment was given as suggested in guidelines and all patients underwent 24-hour Holter electrocardiographic monitoring. At the end of 24 hour, patients who needed positive inotropic therapy were randomised to dobutamine or levosimendan in a 1:1 design and 24-hour holter electrocardiographic monitoring was repeated during inotropic infusion. Before and after the infusion of inotropic therapy, ejection fraction was measured with echocardiography, 6-minute walk test was performed and blood samples were assayed for laboratory tests. Heart rate, ventricular premature contraction (VPC), couplet, supraventricular premature contraction (SVPC), episodes of nonsustained VT (NSVT) and paroksismal atrial fibrilation (PAF) analysed from Holter records. Heart rate, VPC, couplet and SVPC increased significantly but episodes of NSVT increased nonsignificantly in the study population. Moreover, ejection fraction and 6 min walk distance increased significantly. In subgroup analysis, there was no significant difference was observed between dobutamine and levosimendan for the increasing of ventricular and supraventricular arrhytmias. After inotropic treatment, troponin levels were found to be increased in 20 % of patients. There was no difference between levosimendan and dobutamine groups in the proportion of patients who have an increase in myocardial enzyme levels. In conclusion, the results of this study suggests that levosimendan and dobutamin have similar potential in increasing risk of arrhytmia and myocardial enzymes.
