. Bu
çalıĢmanın amacı; ivabradinin, dobutamin uygulanan akut dekompanse kalp
yetersizliği olgularında dobutamine bağlı geliĢen kalp hızı artıĢı üzerine etkisini
karĢılaĢtırmalı olarak değerlendirmektir. ÇalıĢmaya dekompanse kalp yetmezliği
nedeni ile kliniğimizde hospitalize edilen fonksiyonel kapasitesi NYHA III-IV,
EKG‟de sinüs ritmi gözlenen ve ekokardiyografide LVEF< %35 tespit edilen toplam
58 hasta (40 erkek, 18 kadın, yaĢ ortalaması 65.57±10.5) alındı. Hastaların tümünün
6 saatlik holter kaydı ile bazal kalp hızı değerlendirildi. Sonrasında 5 ≧g/kg/dk
dozunda dobutamin infüzyonu baĢlandı ve her 6 saatte 5 ≧g/kg/dk doz artıĢı ile 15
≧g/kg/dk dozuna çıkıldı. Dobutamin infüzyonu süresince holter kaydına 18 saat daha
devam edilerek; holter ile toplam 24 saat boyunca kalp hızı değerlendirildi. Hastalar
randomize edilerek 29 hastaya dobutamin infüzyon protokolü baĢlanması anında
ivabradin7.5 mg b.i.d. ilk dozu verilerek, diğer gruba ise ivabradin verilmeksizin
holter kaydı alındı. Dobutamin infüzyonu öncesi kalp hızları değerlendirildiğinde iki
grup arasında anlamlı fark gözlenmedi. 5≧g/kg/dk, 10≧g/kg/dk, 15 ≧g/kg/dk
dobutamin infüzyon dozlarındaki kalp hızları, dobutamin öncesi kalp hızları ile
karĢılaĢtırıldığında, kontrol grubunda ortalama kalp hızlarının istatistiksel olarak
anlamlı olacak Ģekilde yüksek olduğu görülürken (sırasıyla p=0.001, p=0.00,
p=0,00); ivabradin alan grupta anlamlı fark görülmemiĢtir. Görece yüksek
dobutamin dozlarında ivabradinin kalp hızı artıĢını engelleyici etkisi daha fazla
görülmektedir. Bu çalıĢmanın sonuçları, akut kalp yetersizliği hastalarında
dobutamin bağlı oluĢabilecek miyokardiyal oksijen tüketimi artıĢı ile
subendokardiyal iskemiyi tetikleme potansiyeli olan kalp hızı artıĢının ivabradin ile
engellendiğini desteklemektedir.
The aim
of this study was to evaluate the effect of ivabradine on the increase in heart rate
during dobutamine infusion in patients hospitalized with acute heart failure. 58
decompansated heart failure patients with LVEF≤35% determined by
echocardiography, sinus rhythm in ECG and NYHA III-IV who were hospitalized in
our cardiology department were included in the study (40 male, 18 female, mean age
65,57±10,5). Basal heart rates of all patients recorded by holter monitorization for 6
hours. After than dobutamine infusion was started at 5 ≧g/kg/min and titrated up to
15 ≧g/kg/min with 5 ≧g/kg/min increases at each 6 hours period. Holter
monitorization was continued for 18 hours during dobutamine infusion; holter
records were completed after 24 hours. After the randomization, ivabradine 7.5 mg
b.i.d was started at the same time with dobutamin infusion for 29 patients; otherwise
the holter monitorization was completed without ivabradine for the rest of 29
patients. There was no significant difference in mean of basal heart rates between
treatment groups that has been recorded before dobutamin infusion. Heart rates
during dobutamine infusion at 5≧g/kg/min, 10≧g/kg/min, 15 ≧g/kg/min dosages was
compared with the basal heart rates recorded before dobutamine infusion; and it was
found that the mean heart rates at each dobutamine infusion dosages of the control
group was higher and statistically significant (respectively, p=0.001, p=0.00,
p=0,00); and there is no significant difference in ivabradin group for each dosages. It
is revealed that ivabradine prevents increase in heart rate much more at the relatively
higher dobutamine dosages. The results of this study supports that ivabradine
prevents increases in heart rate, occurs due to dobutamine infusion in acute heart
failure patients, which can induces myocardial oxygen consumption and potentially
causes subendocardial ischemia.Key Words: ivabradine, acute heart failure, dobutamine