Polimorfik ventriküler
taşikardi (PMVT), ventriküler flatter (VFL) ve ventriküler fibrilasyon (VF) akut
miyokard infarktüsü (Mİ) sırasında ortaya çıkabilir. Bu çalışmada akut Mİ
hastalarında PMVT, VFL ve VF’nun başlama paterni, klinik ve elektrofizyolojik
karakteristikler arasında bir ilişki bulunup bulunmadığının belirlemek için farklı
başlangıç paternli ventriküler taşiaritmilerin elektrofizyolojik özelliklerini
araştırdık. Akut ST yüksekliği Mİ’lü 55 hastadan (ortalama yaş 64±7) PMVT,
VFL ve VF saptanmış 67 ritm şeridi incelendi. Tüm hastalar koroner yoğun bakım
ünitesinde yattıkları sürece monitörize edildi. Ventriküler ektopik vuru ile
başlamayan ventriküler taşiaritmiler ani başlangıçlı taşiaritmi olarak
isimlendirildi. Tek veya multiple ektopik vuruyla başlayan ventriküler
taşiaritmiler ani başlangıçlı olmayan taşiaritmi olarak isimlendirildi. Ani
başlangıçlı olmayan epizodlar ani başlangıçlı epizodlardan daha sıktı (45 epizoda
[%67,16] karşılık 22 epizod [%32,84] ). Ani başlangıçlı olmayan grupta 15
epizod (%33,34) multiple kompleks sonrasında başlamışken, 30 epizod (%66,66)
tek ektopik vuru sonrasında başlamıştı. Ani başlangıçlı olmayan PMVT ve VF’de
ventriküler ejeksiyon fraksiyonu düşüktü (52±7 karşılık 64±7, p<0,01). Ani
başlangıçlı olmayan taşiaritmilerde ani başlangıçlı olan taşiaritmilere göre daha
kısa eşleşme aralığı ( CI: coupling intervals ) mevcuttu. Benzer şekilde PMVT ve
VF döngü (siklus) süresi ani başlangıçlı olmayan taşikardilerde daha kısaydı.
Akut Mİ hastalarında ventriküler taşiaritmilerin sıklıkla ventriküler ektopiyle
başladığını gösterdi. Ani başlangıçlı olmayan ventriküler taşiaritmiler genellikle
daha düşük CI, daha kısa PMVT ve VF döngü süresi ve daha düşük ejeksiyon
fraksiyonuyla ilişkiliydi.
Polymorphic ventricular tachycardia
(PMVT), ventricular flutter (VFL) and ventricular fibrillation (VF) can occur during
acute myocardial infarction (MI). In this study, we investigated the
electrophysiological features of ventricular tachyarrhythmias with different initiation
patterns in acute MI patients to assess whether there is a relationship between the
initiation patterns of PMVT,VFL and VF and clinical and electrophysiological
characteristics.We analysed 67 rhythm strips defined as PMVT,VFL or VF from 53
patients (mean age of 64±7 years) with acute ST elevation MI. All patients were
monitored while they were hospitalised in the coronary care unit. Ventricular
tachyarrhythmia that was not preceded by ventricular ectopik beats was defined as
sudden onset tachycardia. Ventricular tachyarrhythmia that was preceded by single
or multipl ectopic beats was defined as non-sudden onset tachycardia. Non-sudden
onset episodes were more common than sudden onset episodes (45 episodes
[%67,16] versus 22 episodes [%32,84] ). In the non-sudden onset group, 30 episodes
(%66,66) were initiated after a single ectopic beat, while 15 episodes (%33,34) were
initiated after multipl complexes.The left ventricular ejection fraction of patients with
non-sudden onset PMVT and VF were decreased (52±7 versus 64±7, p<0,01 ).
Tachyarrhythmias with non-sudden onset had lower coupling intervals (CI) than
tachyarrhythmias with sudden onset. Similarly, the PMVT and VF cycle length was
shorter in the presence of non-suden onset initation. These result demonstrate that
ventricular tachyarrhythmias are often preceded by ventricular ectopy in acute MI
patients. Non-sudden onset ventricular tachyarrhythmias are usually characterised by
lower CI, shorter PMVT and VF length and associated lower ejection fraction.
