Bu çalışma demir
eksikliği anemisi ile prohepsidin ve soluble transferrin reseptörünün (sTfR) ilişkisi
araştırılmak için yapıldı. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve
Hastalıkları Polikliniğine başvuran, yaşları bir ile on sekiz arasında değişen, demir eksikliği
anemisi (DEA) saptanan 111 hasta çalışmaya alındı. Hastalardan DEA tanı anında ve
ferroglisin sülfat ile üç aylık tedaviden sonra, tam kan sayımı, retikülosit, periferik yayma,
serum demiri (SD), serum demir bağlama kapasitesi (SDBK), transferrin, transferrin
saturasyon yüzdesi (TSY), ferritin, prohepsidin ve sTfR parametreleri için kan örnekleri
alındı. Hastaların DEA tedavisi öncesi prohepsidin ortalama düzeyi 74.4 ± 23.25 ng/ml,
sTfR’nin ortalama düzeyi 4 ± 1.66 mg/dl, tedavisi sonrası düzeyleri ise sırayla 98.48 ± 31.2
ng/ml, 1.48 ± 0.6 mg/dl saptandı. Prohepsidin ve sTfR’nin tedavi öncesi ve tedavi sonrası
değerleri istatistiksel olarak anlamlı idi. Tedavi öncesi sTfR ile Hb, MCV, MCH, MCHC,
TSY ile istatistiksel olarak negatif yönde, retikülosit, SDBK, transferrin ile istatistiksel olarak
pozitif yönde korelasyon saptandı, SD ve ferritinle korelasyon saptanmadı. Tedavi sonrası ise
sadece MCH ile istatistiksel olarak negatif yönde korelasyon saptandı. Tedavi öncesi ve
tedavi sonrası serum prohepsidin düzeyleri ile Hb, SD, transferrin, ferritin düzeyleri arasında
istatistiksel olarak anlamlı korelasyon saptanmadı (p>0.05). Serum prohepsidin ile sTfR
arasında negatif yönde korelasyon vardı (p<0.05). sTfR DEA’nın tanısında kullanılabilir
parametre olarak değerlendirildi. Demir düzeyinin artması ile prohepsidin seviyesindeki
azalma, demir metabolizmasında prohepsidinin etkili olabileceğini düşündürdü Prohepsidinin
demir parametreleri ile korele olmaması, çalışmada hepsidin yerine prohepsidinin düzeyine
bakılması olabileceği düşünüldü.
This
study was performed to investigate the relationship between iron deficiency anemia,
prohepcidin and soluble transferrin receptor (sTfR). One hundred and eleven patients aged
from 1 to 18, who referred to Eskisehir Osmangazi University Faculty of Medicine and
Department of Pediatrics and, diagnosed iron deficiency anemia (IDA) were enrolled this
study. The blood samples were obtained for complete blood count, peripheral smear, serum
iron, total iron binding capacity (TIBC), transferrin, transferrin saturation (TS), ferritin,
prohepcidin and sTfR parameters at the time of IDA diagnose and 3 months after treatment
with ferroglycine sulphate. Before treatment, the mean prohepcidin level was 74.1 ± 23.25
ng/ml, sTfR level was 4 ± 1.66 mg/dl. The levels were 98.48 ±31.2 ng/ml and 1.48 ± 0.6
mg/dl after treatment, respectively. Prohepcidin and sTfR levels showed statistically
significant difference (p<0.05). Before treatment, sTfR showed statistically negative
correlations with Hb, MCV, MCHC and TS, statistically positive correlations with
reticulocyte, TIBC, transferrin and no correlation with serum iron and ferritin. After
treatment, sTfR showed statistically negative correlation only with MCH (p<0.05). Serum
prohepcidin levels showed no statistically significant correlation with Hb, serum iron,
transferrin, ferritin levels before and after treatment (p>0.05). There were negative correlation
between serum prohepcidin and sTfR levels (p<0.05). We concluded that sTfR is an available
parameter for diagnosis of IDA. The increased iron level and decreased prohepcidin level
have suggested that prohepcidin is effective on iron metabolism. We thought that no
correlation between prohepcidin and iron parameters may be due to studying prohepcidin
instead of hepcidin.
