Bu Çalışma Ekim 2009 ile Nisan 2011 tarihleri arasında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji Anabilim Dalında prospektif olarak gerçekleştirildi. Femoroasetabular İmpingement ön tanısı ile artrografisi yapılan hastaların 50 kalça tetkiki çalışmaya dahil edildi. Bu hastalara hem ÇKBTA (Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografi Artrografi) ve hemde MRA (Manyetik Rezonans Artrografi) yapıldı. Hastaların ortalama yaşları kadınlarda 32 ve erkeklerde 31’di. Yapılan ÇKBTA ve MRA bulguları hem birbirleri ile hemde cerrahi ve artroskopi bulgular ile karşılaştırıldı. Artrografileri yapılan 10 hasta opere oldu; 9 hastaya açık cerrahi 1 hastaya artroskopi yapıldı. Her iki artrografi tetkikinin kalça içi patolojileri saptamaki gücü cerrahi sonuçların karşılaştırılması ile bulundu. Labral patolojileri saptamasında ÇKBTA %80 sensitifite ve %100 spesifisiteye sahipti, bu nedenle MRA’ye alternatif bir tetkik olarak değerlendirildi. Asetabular ve femoral kartilaj defektlerini saptamada MRA ve ÇKBTA bulguları ayrı ayrı değerlendirildi. Femoral kartilaj defektlerinin saptanmasında ÇKBTA’nin sensitifitesi %100 spesifisitesi %85’di. Asetabular kartilaj defektlerinde ise MRA ve ÇKBTA bulguları biribirine yakın sonuçlar gösterdi. ÇKBTA labral yırtık varlığının tespitinde olduğu gibi labral yırtık lokalizasyonunda da MRA’ya göre daha üstün bulundu. ÇKBTA özellikle labral yırtık lokalizasyonunu daha yüksek oranda saptadı. Kemik lezyonlarının varlığında ise ÇKBTA labral patolojileri MRA’ya göre daha iyi değerlendirdi. Sonuç olarak femoroasetabular impingementtaki kalça içi patolojilerini saptamada ÇKBTA MRA’ya iyi bir alternatif tetkikdir. Özellikle femoral kartilaj defektlerinin saptanmasında ve labral yırtık lokalizasyonunda MRA’ya göre daha üstündür.
A total of 50 arthrography examinations of patients with a clinical diagnosis of femoro-acetabular impingement were included in study. All patients were examined with MRA (Magnetic resonance arthrography) and MDCTA (Multidetector computurized tomography arthrography). The mean age of the patients was 32 for women and 31 for men. MDCTA and MRA findings were compared with another and also to surgery and arthroscopy findings. 10 patients with positive arthroscopic findings underwent surgery: 9 open and 1 arthroscopic procedures were performed. The ability of each arthrographic study to detect hip pathologies was assessed using surgery results as the gold standard. Sensitivity and specificity of MDCTA in detecting labral lesions were % 80 and % 100, respectively and MDCTA found to be a valid alternative to MRA. MRA and MDCTA findings were also evaluated seperately for acetabular and femoral cartilage defects. Sensitivity and specificity of MDCTA in detecting femoral cartilage defects were % 100 and % 85, respectively. MRA and MDCTA findings showed similar results for acetabular cartilage defects. MDCTA found to be süperior to MRA for detection of labral lesions and also for localizing them. MDCTA allowed better evaluation of labral pathologies along with bone lesions, if present. In conclusion, MDCTA is an effective alternative method for detection of hip pathologies in femoro-acetabular impingement syndrome. MDCTA is also süperior to MRA, especially for detecting femoral cartilage defects and localizing labral lesions.
