ıpta Uzmanlık Tezi, Eskişehir, 2008. Bu çalışmada, selektif bir alfa bloker olan Tamsulosinin, BPH’li hastalarda, rezistif indeks (RI) değeri üzerine etkilerini ve intraprostatik basıncın değerlendirilmesinde, RI’in güvenilir bir parametre olup olmadığını göstermeyi amaçladık. Bu amaçla; Temmuz 2006–Şubat 2007 tarihleri arasında kliniğimize AÜSS ile başvuran olgulara, detaylı anamnez, tam idrar tetkiki, PSA, I-PSS, parmakla rektal muayene, üroflovmetri (Qmax) ve PVR tetkikleri uygulandı. BPH tanısı alan 28 olguya ve kliniğimize infertilite nedeniyle başvuran 25 olguya (kontrol grubu), transrektal olarak hem gri-skala, hem de Doppler USG uygulandı. Bu incelemeden hemen sonra, BPH hastalarına yaklaşık 3 ay süreyle Tamsulosin kapsül 0.4 mg/gün başlandı. Tam idrar tetkiki ve PSA düzeyi dışında tedavi öncesi yapılan tetkikler, tedavi sonrasında da tekrarlandı. Tedavi öncesi ve tedavi sonrası BPH hastalarından ölçülen Qmax, PVR, IPSS ve QOL değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı değişiklikler mevcuttu. Bu değişiklikler Qmax’da artış, PVR’da azalma, IPSS ve QOL’nda iyileşme şeklinde belirlendi. Tedavi öncesi ve tedavi sonrası BPH hastalarından ölçülen TZV, TPV ve TZI değerleri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı yüksekti. Tedavi öncesi BPH hastalarından ölçülen üretral ve kapsüler arter RI değerleri ile tedavi sonrası BPH hastalarından ölçülen üretral arter RI değerleri, kontrol grubu hastalarından anlamlı olarak yüksekti. Ayrıca, tedavi öncesi ve tedavi sonrası BPH hastalarına ait RI değerleri karşılaştırıldığında; tedavi sonrası üretral arter RI değerinde anlamlı bir azalma olduğu izlendi. Çalışmaya dahil edilen BPH ve kontrol grubu hastalarının tamamını içeren korelasyon analizinde ise; yaş, TZV, TPV ve TZI değerleri ile üretral arter RI değerleri arasında pozitif yönde korelasyon mevcuttu. Sonuç olarak; alfa bloker tedavisinin, üretral arter RI değerinde anlamlı bir azalma sağladığını ve RI’in intraprostatik basıncın değerlendirilmesinde, güvenilir bir parametre olarak kullanılabileceğini düşünmekteyiz.
In this study, we aimed to show the effects of Tamsulosin, a selective alpha-blocker, on resistive index (RI) value, and whether RI is a reliable parameter to evaluate intraprostatic pressure. Therefore, we had detailed history from the patients presented in our clinic with lower urinary system symptoms between July 2006 and February 2007 and we performed urinalysis, PSA, I-PSS, rectal examination, uroflowmetry (Qmax) and PVR. We also performed both grey-scale transrectal and Doppler USG to 28 cases with BPH and 25 cases with infertility as control group. Following this examination, BPH patients started to take Tamsulosin 0.4 mg/day for about 3 months. All before treatment assays were repeated after the treatment except urinalysis and PSA level. There were statistically significant differences between Qmax, PVR, IPSS and QOL values in before treatment and after treatment patients. Qmax value showed an increase while PVR decreased and IPSS and QOL improved. TZV, TPV and TZI values of before treatment and after treatment patients were significantly higher than that of control group. The RI values of urethral and capsular arteries in before treatment and urethral arterial RI values in after treatment were significantly higher than the values of control group. In addition, when we compared the RI values of before and after treatment, we observed a meaningful decrease in urethral arterial RI values, while there was no meaningful decrease in capsular arterial RI values. The correlation analysis including all BPH and control patients demonstrated a positive correlation between age, TZV, TPV, TZI values, and urethral arterial RI values. Consequently, we reasoned that alpha-blocker therapy provided a meaningful decrease in urethral RI value and RI could be used as a reliable parameter to evaluate intraprostatic pressure.
