VEGF ve basicFGF gibi anjiogenik faktörlerin anahtar rol oynadığı anjiogenezis, CRC'de progresyon ve metastatik yayılım ile ilişkili olarak hastaların sağkalımında önemli bir faktördür. Çalışmamızda FOLFİRİ-bevacizumab kombine tedavisi alan metastatik kolorektal kanserli (mCRC) hastalarda serum VEGF ve bFGF tedavi başlangıcı ve tedavi sırasındaki serum düzeylerinin tedaviye yanıt ve progresyon değerlendirilmesinde belirleyici olup olmadığını araştırdık. Bölümümüzde tedavi olan 33 mCRC'li hastada serum VEGF ve bFGF düzeyleri tedaviye başlangıçta (0.) ve hastaların FOLFİRİ-bevacizumab tedavileri sırasında 4., 8., 12. kür öncesi progrese oluncaya kadar izlendi. Serum VEGF ve bFGF düzeyleri ELİSA yöntemi ile tayin edildi. Çalışmamızda hastalardaki tedavi öncesi serum VEGF ve bFGF düzeyleri sağlıklı kontrollere göre anlamlı yüksekti (p<0.001). Tedavi öncesi serum bFGF yüksek olanlarda anlamlı PSK kısa (p:0.026), LDH'ı yüksek olanlarda ise GSK daha kısa (p:0.039) olarak bulundu. Tedavi sırasındaki bFGF düzeyleri tedaviye yanıt ile ilişkili olduğu bulundu. Rektum kanserli hastalarda tedavi öncesi serum VEGF düzeyi normal düzeyde (<147.79) olan hastaların GSK'ı anlamlı uzundu (27.93 aya karşın 23.27 ay, P:0.026). Çok değişkenli analizde PSK için VEGF, KT'ye yanıt, tümör lokalizasyonu ve GSK için ise VEGF, KT'ye yanıt, hastanın opere olup olmamasının prognozu göstermede önemli faktörler olduğunu saptadık. Serum VEGF düzeyinin mCRC'de PSK ve GSK'ı belirleyen faktörlerden biri olduğu saptandı. Tedavi öncesi serum VEGF düzeyi yüksek olan mCRC'li hastalarda bevacizumab tedavisi ile istatistiksel olarak anlamsız da olsa daha uzun PSK elde edildiği gözlendi. Tedavi öncesi yüksek serum VEGF düzeyi bevacizumab tedavisi verilecek mCRC'li hastalardaki tedaviye cevabı belirlemede önemli olabilir, bu bulgunun daha kapsamlı, prospektif çalışmalarla desteklenmesi gereklidir
VEGF and basicFGF (bFGF) as angiogenic factors have key roles in angiogenesis. The process is an important component in patient survival with respect to progression and metastatic spread in colorectal cancer. In this study, we measured the VEGF and bFGF levels of patients with metastatic colorectal cancer (mCRC) receiving FOLFIRI-bevacizumab, at the beginning and while taking the treatment. Thus, we aimed to determine whether factor levels decisive or not in evaluating the response to treatment and progression. Levels of VEGF and bFGF were monitored from the beginning (0th day) and while taking FOLFIRI-bevacizumab treatment before 4th, 8th and 12th regimens till progressed, in 33 mCRC patients treated in our department. Serum levels of VEGF and bFGF were measured using enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). In our study, serum VEGF and bFGF levels in patients before treatment were significantly higher than the healthy controls (p<0.001). We found that patients before treatment with high bFGF levels have significantly short PFS (p:0.026). Besides, patients have significantly shorter overall survival with high LDH levels before treatment (p:0.039). It was found that bFGF levels during the treatment are associated with the response to treatment. In rectal cancer patients with normal pre-treatment VEGF levels (<147.79pg/ml) had significantly longer overall survival (27.93 vs 23.27 months, p:0.026). In a multivariate analysis, we determined that while estimating PFS; VEGF, response to treatment, tumor localization were important factors and in addition to that while estimating overall survival VEGF, response to treatment and whether the patients were operated, were found to be as important factors. Serum VEGF is one of the factors that determine PFS and overall survival in mCRC. We observed that PFS tends to be longer with bevacizumab treatment in mCRC patients with high pre-treatment VEGF levels, it was not statistically significant. High serum VEGF levels before treatment can be an important issue in response to treatment while planning bevacizumab treatment in mCRC patients. This should be supported with more comprehensive and prospective studies
