Bu çalışmada, 1 Ocak 2008- 31 Aralık 2010 tarihleri arasında toplam 3 yıl boyunca
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne başvuran kemik kırığı ve/veya travmatik eklem çıkığı tanılarıyla anabilim dalımızda tedavisi yapılan 0-15 yaşları arası çocukların epidemiyolojik değerlendirilmesi yapılmıştır. Kemik kırığı tanısı olup ortalama yaşı 8.3 yıl (2 ay ile 15 yıl 11 ay arası) olan 1020 çocukta (282 kız, 738 erkek) toplam 1237 kırık saptandı. Erkeklerde kırık görülme oranı kızlara göre yaklaşık 3 misli daha fazlaydı. En fazla kırık görülen kemikler üst ekstremitede tek başına radius (304; en sık distal radius) sonrasında humerustu (219; en sık suprakondiler). Alt ekstremitede ise en fazla femurun (92), sonrasında tibianın (84) kırıldığı görüldü. Kırıkların 59 tanesi epifiz kırığıydı ve en sık radius distalinde görüldü. Erkeklerde 13-15 yaş grubunda (216), kızlarda 3-6 yaş grubunda (103) en fazla kırık saptandı. Kırıklar en sık Mayıs (156) ve Ağustos (150) aylarında görüldü. Kış ayları kırıkların en az görüldüğü dönemdi. Kırıkların oluş saati en sık 12-17 saatleri arasındaydı (824). Kırıkların en az olduğu zaman aralığı ise 24-05 saatleri (9) arasıydı. Kırık oluş mekanizması açısından en sık ev dışındaki düşmeler (705) kırıklara neden olurken, ev içi düşmeler (239) ikinci sıradaydı. Kırıklara eşlik eden ek yaralanmalarda en fazla kafa travması (30) saptandı. Kırıkların 51 tanesi açık kırıktı. 592 hasta ayaktan tedavi edildi. Travmatik eklem çıkığı tanısıyla tedavisi yapılan ve ortalama yaşı 3.6 yıl (5 ay ile 15 yıl 3 ay arası) olan 83 çocuk hasta (40 kız, 43 erkek) çalışmaya alındılar. En sık karşılaşılan çıkık tipi dadı dirseğiydi (71) ve her iki cinsiyette eşit oranda gözlendi. İkinci sıklıkta travmatik humeroulnar çıkık görüldü (7). Çıkıklar en çok 0-2 yaş aralığında (43) sonrasında 3-6 yaş aralığında görüldü (27). Çıkıkların görülme sıklığı her iki cinsiyette yaşla beraber azalıyordu. Mevsimsel olarak çıkıklar en sık ilkbahar aylarında (32), sonrasında sonbahar aylarında (25) görüldü. Çıkıklar oluş saati olarak en sık 12-17 arasındaydı (44). Oluş mekanizması olarak en fazla burkulma-çekme (41) sonrasında ev içi düşme (20) ve ev dışı düşme (20) görülmekteydi. 7 hastanın aynı zamanda kırıkları vardı. 76 hasta ayaktan tedavi edildi.
. In the present study, children aged 0-15 years who referred to Eskisehir Osmangazi University Faculty of Medicine and treated in our department for the diagnosis of bone fracture and/or dislocation were epidemiologically assessed during 3-year period from 1 January 2008 to 31 December 2010. Totally, 1237 fractures were determined in 1020 children (282 girls, 738 boys) with a mean age of 8.3 years (range 2 months to 15+11 years) diagnosed with bone fracture. Fracture incidence was about three times higher in boys compared to girls. The most frequently fractured bones at the upper extremities were radius alone (304; most frequently seen was distal radius) and humerus (219; most frequently seen was supracondylar). At the lower extremities, femur (92) was the most frequently fractured bone and tibia (84) followed that. Fifty-nine of fractures were epiphysis fracture and they were most frequently seen at distal radius. The highest fracture incidence was found in age group of 13-15 years in boys (216) and in age group of 3-6 years in girls (103). Fractures were most frequently seen during May (156) and August (150). Winter months had the lowest fracture incidence. The most frequently seen fracture occurrence time was between 12 and 17 o’clock (824). Time interval of the least fracture occurrence was between 24 and 05 o’clock (9). In terms of fracture occurrence mechanism, falls outside the home (705) was the most common fracture reason and falls inside the home (239) was second. Of the additional injuries accompanied to fractures, the highest rate was for head trauma (30). Fifty-one of fractures were open fracture. Five hundred and ninety-two patients were treated in outpatient. Also, 83 pediatric patients (40 girls, 43 boys) treated for traumatic joint dislocation with a mean age of 3.6 years (range 5 months to 15+3 years) were included the study. The most common dislocation type was pullet elbow (71) and the rate was similar for both genders. The second common type was traumatic humeroulnar dislocation (7). Dislocations were most frequently seen around 0-2 years old (43) and it was followed by the age range of 3-6 years (27). The incidence of dislocation was decreased with age in both genders. As seasonal, dislocations were most commonly observed during spring (32). In terms of occurrence time, dislocations frequently occurred between 12 and 17 o’clock (44). Sprain/pull was the most frequently seen dislocation reason (41). Seven patients had both fracture and dislocation. Seventy-six patients treated in outpatient.
