Okul müdürlerinin etkileşimci liderlik stilleri ile öğretmenlerin okula bağlılık düzeyleri arasındaki ilişki

Abstract

Amaç: Bu araştırmada öğretmenlerin görüşlerine dayalı olarak okul müdürlerinin etkileşimci liderlik stilleri ile öğretmenlerin okula bağlılık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel model kullanılarak yapılandırılmıştır. Çalışmanın örneklem grubu 2013-2014 eğitim öğretim yılında Afyonkarahisar il merkezinde görev yapan 506 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmada Çok Faktörlü Liderlik Ölçeği ve Örgütsel Bağlılık Ölçeği veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Araştırmada veri analizi; frekans analizi, Pearson korelasyon analizi, tek yönlü varyans analizi ve regresyon analizi ile gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Araştırma bulgularına göre okul müdürlerinin etkileşimci liderlik stilini orta düzeyde gerçekleştirdikleri, öğretmenlerin okula bağlılıklarının duygusal bağlılık boyutunda en yüksek düzeyde olduğu ve okul müdürlerinin etkileşimci liderlik stilleri ile öğretmenlerin okula bağlılık düzeyleri arasında pozitif yönde ve düşük düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Lisede görev yapan okul müdürlerinin etkileşimci liderlik stilini ilkokulda görev yapan okul müdürlerine göre daha fazla sergilediği, öğretmenlerin okula bağlılık düzeylerinin ise cinsiyet, yaş ve kıdem yılı değişkenlerine göre farklılaştığı tespit edilmiştir. Tartışma ve Sonuç: Bu araştırmada, okul müdürlerinin geleneksel yönetim yaklaşımını benimsedikleri belirlenmiştir. Bu durumun, okul müdürlerinin etkileşimci liderlik stili ile öğretmenlerin okula bağlılığı arasındaki ilişkinin düşük düzeyde olmasının başlıca sebeplerinden birisi olduğu söylenebilir. Bu sebeple okulun amaçlarının etkili bir şekilde gerçekleştirilmesi için okul müdürlerinin; sürekli mesleki ve insani gelişimi esas alan ve yeniliği öncelikleyen paylaşımcı bir okul ortamının oluşmasına katkı verecek politikaları benimsemeleri özendirilebilir. Anahtar kelimeler: Liderlik, Etkileşimci Liderlik, Okula Bağlılık.

Purpose: In this study, it is aimed to examine the relationship between interactional leadership style of school principals and teachers’ levels of commitment to school, as percieved by teachers. Method: The study was desined by using relational model which were quantitative research methods. Sample group of study was composed of 506 teachers who work in Afyonkarahisar. In this study, Multifactor Leadership Questionnaire and Organizational Commitment Questionnaire are used as data collection instruments. Data analysis was carried out by frequency analysis, Pearson correlation analysis, oneway analysis of variance and regression analysis. Results: When research findings were examined, it was found that school principals have moderate interactional leadership according to the views of teachers, teachers had the highest commitment in terms of emotional commitment and there was a positive and low-level significant relationship between interactional leadership styles of school principals and teachers' level of commitment to the school. It was identified that the school principals who serve in high schools had interactional leadership styles more than the school principals of primary-schools; teachers’ levels of commitment to school differ according to gender, age and the year of seniority variables. Discussion and Conclusion: In this study, it can be concluded that school principals still act with traditional management approach and this situation may lead to a low-level of relationship between interactional leadership style and teachers' commitment to school. Therefore, school principals should need to ensure a participative school environment with innovative perspective in order to realise the school aims effectively.