Amaç: Bu araştırmada öğretmenlerin görüşlerine dayalı olarak okul
müdürlerinin etkileşimci liderlik stilleri ile öğretmenlerin okula bağlılık düzeyleri
arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel model kullanılarak
yapılandırılmıştır. Çalışmanın örneklem grubu 2013-2014 eğitim öğretim yılında
Afyonkarahisar il merkezinde görev yapan 506 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmada
Çok Faktörlü Liderlik Ölçeği ve Örgütsel Bağlılık Ölçeği veri toplama aracı olarak
kullanılmıştır. Araştırmada veri analizi; frekans analizi, Pearson korelasyon analizi, tek
yönlü varyans analizi ve regresyon analizi ile gerçekleştirilmiştir.
Bulgular: Araştırma bulgularına göre okul müdürlerinin etkileşimci liderlik
stilini orta düzeyde gerçekleştirdikleri, öğretmenlerin okula bağlılıklarının duygusal
bağlılık boyutunda en yüksek düzeyde olduğu ve okul müdürlerinin etkileşimci liderlik
stilleri ile öğretmenlerin okula bağlılık düzeyleri arasında pozitif yönde ve düşük
düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Lisede görev yapan okul müdürlerinin
etkileşimci liderlik stilini ilkokulda görev yapan okul müdürlerine göre daha fazla
sergilediği, öğretmenlerin okula bağlılık düzeylerinin ise cinsiyet, yaş ve kıdem yılı
değişkenlerine göre farklılaştığı tespit edilmiştir.
Tartışma ve Sonuç: Bu araştırmada, okul müdürlerinin geleneksel yönetim
yaklaşımını benimsedikleri belirlenmiştir. Bu durumun, okul müdürlerinin etkileşimci
liderlik stili ile öğretmenlerin okula bağlılığı arasındaki ilişkinin düşük düzeyde
olmasının başlıca sebeplerinden birisi olduğu söylenebilir. Bu sebeple okulun
amaçlarının etkili bir şekilde gerçekleştirilmesi için okul müdürlerinin; sürekli mesleki
ve insani gelişimi esas alan ve yeniliği öncelikleyen paylaşımcı bir okul ortamının
oluşmasına katkı verecek politikaları benimsemeleri özendirilebilir.
Anahtar kelimeler: Liderlik, Etkileşimci Liderlik, Okula Bağlılık.
Purpose: In this study, it is aimed to examine the relationship between
interactional leadership style of school principals and teachers’ levels of commitment to
school, as percieved by teachers.
Method: The study was desined by using relational model which were
quantitative research methods. Sample group of study was composed of 506 teachers
who work in Afyonkarahisar. In this study, Multifactor Leadership Questionnaire and
Organizational Commitment Questionnaire are used as data collection instruments.
Data analysis was carried out by frequency analysis, Pearson correlation analysis, oneway
analysis of variance and regression analysis.
Results: When research findings were examined, it was found that school
principals have moderate interactional leadership according to the views of teachers,
teachers had the highest commitment in terms of emotional commitment and there was
a positive and low-level significant relationship between interactional leadership styles
of school principals and teachers' level of commitment to the school. It was identified
that the school principals who serve in high schools had interactional leadership
styles more than the school principals of primary-schools; teachers’ levels of
commitment to school differ according to gender, age and the year of seniority
variables.
Discussion and Conclusion: In this study, it can be concluded that school
principals still act with traditional management approach and this situation may lead to
a low-level of relationship between interactional leadership style and teachers'
commitment to school. Therefore, school principals should need to ensure a
participative school environment with innovative perspective in order to realise the
school aims effectively.