Bu çalışmanın amacı dilate kardiyomiyopatiye bağlı kalp yetersizliği olan hastalarda immunoabsorbsiyon tedavisinin etkinliğini saptamaktır. Çalışmaya dilate KMP’ye bağlı kalp yetersizliği olan , optimal medikal tedaviye rağmen semptomatik (NYHA II-IV) seyreden ve bu nedenle immunoabsorbsiyon yapılmış 9 otoantikor ( anti beta-1 adrenoreseptör) pozitif hasta alındı. Gebelik, malignite, aktif enfeksiyon hastalığı ve diğer nedenlere bağlı kalp yetersizliği olması çalışma dışı tutulma kriteri olarak kabul edildi. Koroner arter hastalığı anjiyografi ile dışlandı. Hastaların bazal, immunoabsorbsiyon sonrası 3. ve 6. ay klinik, ekokardiyografik ve laboratuar parameterleri toplanarak değerlendirildi. Hastaların %55,5’i erkek, %44,4’ü kadın ve ortalama yaş 44,1±7,8 yıl idi. Cinsiyete göre incelendiğinde kadınlar ile erkekler arasında belirgin yaş farkı yoktu (%45,7±4,8’e karşılık 42,8±9,9, p<0,6 ). Çalışmaya alınan hastalarda immunoabsorbsiyon sonrası 3.ay kontrolünde ejeksiyon fraksiyonu ve 6 dakikalık yürüme testinde bazal değerlerlerle karşılaştırıldığında anlamlı derecede artış görüldü (%20,5±4,4’e karşı % 32,1±1,7, p<0,05 ve 366±145 metreye karşı 434±159 m, p<0,05), ancak NTproBNP ve hs-CRP değerlerinde anlamlı değişiklik görülmedi. Altıncı ay kontrolünde ejeksiyon fraksiyonu ve 6 dakikalık yürüme testinde bazal değerlerle karşılaştırıldığında anlamlı artış görüldü ( %21,1±4,5’e karşı %34,5±7,7, p<0,05 ve 356±132 metreye karşı 441±136 m, p<0,05 ). NTproBNP ve hs-CRP değerlerinde de anlamlı azalma görüldü ( 873±474 pg/ml’ye karşı 378±263 pg/ml, p=0,05 ve 12,8±11,4 mg/L’e karşı 4,3±5,8 mg/L, p<0,05 ).
The aim of this study is to determine the efficacy of the immunoabsorption therapy in patients with heart failure due to dilated cardiomyopathy. 9 patients with autoantibody positive (anti beta-1 adrenergic receptor) dilated cardiomyopathy who were symptomatic despite optimal medical treatment and have received immunoabsorption therapy included this study. The patients enrolled in the study were given information regarding the study and consent forms were taken as well. Pregnancy, malignancy, active infection and heart failure due to another causes were accepted as the exclusion criteria. Coronary artery disease was excluded with coronary angiography. Baseline, post-immunoabsorption, third and sixth month clinical, laboratory and echocardiographic parameters of patients were compared. The average age of the patients who participated in the study was 44,1±7,8 years (55,5% man, %44,4% woman). When analyzed by age, there was no significant difference between women and men (45,7±4,8% vs. 42,8±9,9%, p<0,6). When compared with baseline measures there was significant increase in ejection fraction and six minute walk test (20,5±4,4% vs 32,1±1,7%, p<0,05 and 366±145 m vs 434±159 p<0,05), but there was no significant change in NTproBNP and hs-CRP. At 6-month, there was significant increase in ejection fraction and 6-minute walk test (21,1±4,5% vs 34,5±7,7%, p<0,05 and 356±132 m vs 441±136 m, p<0,05) compared with baseline measures. Also there was significant decrease in NTproBNP and hs-CRP levels (873±474 pg/ml vs 378±263 pg/ml, p=0,05 and 12,8±11,4 mg/L vs 4,3±5,8 mg/L, p<0,05).
