134 patients (85 female, 49 male, mean age 65.8 ± 5.3, 68.8 ± 9.6,
respectively) who had chronic AF and planned to convert to sinus rhythm (SR) were
included to study. Recurrence of AF remains as an important problem after
successful cardioversion. There are benefit outcomes of using angiotensin converting
enzyme (ACE) inhibitors and angiotensin receptor blockers (ARB) in patients who
have restorated to SR in the last years. As a result of limited studies, the success of
cardioversion increases and recurrence decreases. But there are no knowledge about
difference between different doses of ACE inhibitors and ARB. This is the first
study in this subject. Amiodarone therapy was used for all cases ten days before
cardioversion and after this period oral amiodarone 200 mg daily were continued. In
addition, two groups formed from 134 cases four weeks before cardioversion:
Ramipril 2.5 mg/day (69 cases) and 10 mg/day (65 cases). All patients underwent
electrical cardioversion. Restoration of sinus rhythm wasn’t obtained in 7 cases. AF
recuurence developed in 47 cases after successful cardioversion. The maintanence of
SR rate was %63.9 in cases who given 2.5 mg ramipril daily and %56.9 in cases who
given 10 mg ramipril daily, there is no significant difference between two groups (p
< 0.05). As a result, we concluded that low dose of ACE inhibitor is enough to
reduce AF recurrence, the higher dose of ACE inhibitors has not addition benefit.
Bu çalısma kronik atriyum fibrilasyonu (AF) olup, elektriki kardiyoversiyonla sinüs ritmine döndürülmesi planlanan 85’i kadın, 49’u erkek toplam 134 hasta (ortalama yasları ve standart sapmaları sırayla 65,8 - ±5.3, 68,8 - ±9.6) ile yapılmıstır. Basarılı kardiyoversiyon sonrası nüks atriyum fibrilasyonu vakalarında önemli bir klinik sorun olarak kalmaya devam etmektedir. Son yıllarda anjiotensin dönüstürücü enzim (ADE) inhibitörleri ve anjiotensin reseptör blokörlerinin (ARB) sinüs ritmi sağlanan olgularda kullanımının olumlu sonuçlarına iliskin veriler bulunmaktadır. Eldeki sınırlı sayıdaki arastırmaların sonuçlarına göre, kardiyoversiyon basarısı artmakta ve nüks azalmaktadır. Ancak ADE inhibitörleri ve ARB’lerin farklı dozları arasında fark olup olmadığı bilinmemektedir. ARB’ler bir klinik arastırmada incelenmistir ancak, ADE inhibitörleri ile iliskili arastırma yapılmamıstır. Çalısmamız bu anlamda bir ilk arastırmadır. Çalısmada tüm hastalara kardiyoversiyondan on gün önce amiodaron tedavisi baslandı ve bu süre sonunda 1x200mg seklinde düzenlendi. Ayrıca kardiyoversiyondan dört hafta öncesinde toplam 134 hastalık 2 grup olusturuldu: Ramipril 2.5 mg/gün (69 hasta) ve 10 mg/gün (65 hasta). Tüm hastalara elektriki kardiyoversiyon uygulandı. 7 hastada SR sağlanamadı. Basarılı kardiyoversiyon sonrası 47 hastada AF rekürrensi gelisti. 2.5 mg kolunda SR’de kalma oranı % 63,9 iken, 10 mg kolunda %56,9 olarak gerçeklesti ve aradaki fark istatistiki olarak anlamlı değildi (p<0.05). Elde edilen veriler sonucunda, AF rekürrensinin azaltılması konusunda ADE inhibitörlerinin düsük dozlarının yeterli olduğu, daha yüksek dozların ek yarar sağlamadığını düsünmekteyiz.
