Pediatrik ARDS'ye özgü bir biyobelirteç halen bulunamamaktadır. Bu prospektif çalışmada pediatrik yaş grubunda pARDS olgularında serum syndecan-1 düzeylerinin değerlendirilmesi, sepsis, pnömoni ve sağlıklı çocuklar ile karşılaştırılması planlandı. Bütün hastaların başvuru anındaki yaş, cinsiyet, altta yatan hastalık varlığı ve yatış tanısı kaydedildi. Tanı anında; tam kan sayımı, biyokimya, inflamasyon biyobelirteçleri not edildi ve tüm hastalarda PRISM 3, PIM2, PELOD-2 ve pSOFA skorları hesaplandı. Hastalardan tanı anında ve 72. Saatinde serum Syndecan-1 düzeyleri ELISA yöntemi ile çalışıldı. Çalışmaya Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde takip edilen pARDS (n=21), sepsis (n=28) ve pnömoni tanısı (n=21) alan 1 ay – 17 yaş arası çocuk hastalar ve hasta grubu ile yaş olarak benzer sağlıklı çocuklar (n=20) kontrol grubu olarak dahil edildi. PARDS grubunda başvuru anında ve 3. günde serum syndecan-1 düzeyleri kontrol grubuna göre yüksek olarak saptandı (her ikisi için de p<0.001). Sepsis hastalarında tanı anında ve 72. saatte ise serum syndecan-1 düzeyleri kontrol grubuna göre istatiksel olarak yüksek olarak saptandı (her ikisi için de p<0.001). Serum syndecan-1 düzeyleri ARDS ve sepsis grubunda, sağlıklı çocuklara göre yüksek olmakla birlikte, ARDS grubu ile sepsis grubu ve ARDS grubu ile pnömoni grubu arasında fark saptanmadı. ARDS ve sepsis grubunda, serum syndecan 1 düzeyleri ile yoğun bakım skorlama sistemleri arasında ilişki saptanmadı (p>0.05). Serum syndecan-1 düzeyleri ile serum albumin düzeyleri arasında negative korelasyon saptandı (p<0.05). Çalışmamızda PARDS ve sepsis grubunda olan çocuklarda serum syndecan-1 düzeyi yüksek olarak saptanmış olup, hastalık şiddeti ve prognoz ile ilişki saptanmamıştır. PARDS ve sepsis olgularında daha geniş çalışmalar ile değerlendirilmesi uygun olacaktır
A specific biomarker for pediatric ARDS is still not found available. In this prospective study, we planned to evaluate serum syndecan-1 levels in pARDS cases in the pediatric age group and to compare them with sepsis, pneumonia and healthy children. Age, gender, underlying disease and hospitalization diagnosis of all patients were recorded. At the time of diagnosis; complete blood count, biochemistry, inflammation biomarkers were noted and PRISM 3, PIM2, PELOD-2 and pSOFA scores were calculated. Serum Syndecan-1 levels were studied by ELISA method at the time of diagnosis and at the 72nd hour. Children aged between one month and 17 years of age, diagnosed with pARDS (n=21), sepsis (n=28) and pneumonia (n=21), followed in the Pediatric Intensive Care Unit of Eskişehir Osmangazi University Faculty of Medicine, have been enrolled. Previously healthy age-matched children(n=20) with the patient group served as the control group. Serum syndecan-1 levels were higher in the ARDS group at the time of admission and on the 3rd day compared to the control group (p<0.001,both). Serum syndecan-1 levels were found to be statistically higher in patients with sepsis at the time of diagnosis and at the 72nd hour compared to the control group (p<0.001,both). Although serum syndecan-1 levels were higher in ARDS and sepsis groups compared to healthy children, no difference was found between ARDS and sepsis group, and ARDS and pneumonia group. No correlation was found between serum syndecan-1 levels and intensive care scoring systems in ARDS and sepsis groups (p>0.05). A negative correlation was found between serum syndecan-1 levels and albumin levels (p<0.05). In our study, serum syndecan-1 level was found to be high in children in the pARDS and sepsis group, and no correlation was found with disease severity and prognosis. It would be appropriate to evaluate it with larger studies in pARDS and sepsis cases
