İhtiyaçtan hazza yönelen tüketimin görünürlüğünü saptamak ve buna dair okuma yapmak en çok beden üzerinden mümkündür. Tüketimin tarihsel süreç içinde ihtiyaçtan hazza yönelik bu yolcuğu mitos-logos adı verilebilecek bir döngüyü barındırmaktadır. Psikolojik bir yönü olan bu döngü, id-süperego döngüsü olarak da görülebilir. Her iki döngünün hareket alanı doğa-kültür çatışmasıdır. Bu çalışma söz konusu döngüyü Michel Foucault’nun biyopolitik, Pierre Bourdieu’nun yatkınlık teorisi ve Norbert Elias’ın uygarlık süreci nosyonları üzerinden postmodern kimlik ve tüketim olgusunu seçilen romanlardaki başkişilere odaklanarak analiz edecektir.
Tasarrufu ve minimalist yaşamı kendisine düstur edinen, ahiret için dünyada çileci ve kanaatkâr yaşayan ve dış bedenin temsiline hiç önem vermeyen püriten sınıfın tam karşısında değerlendirilebilecek bir konuma sahip beyaz yakalı orta sınıf habitusunun alt habitusu olarak değerlendirilebilecek yuppie sınıfı için hayat tamamen bedenin temsili üzerine kuruludur.
Postmodern kimlik oluşumunda bedenin tüketim olgusundaki yeri, sosyolojik kuramlar ışığında Hakan Bıçakcı’nın “Doğa Tarihi” (2014) ve Bret Easton Ellis’in “Amerikan Sapığı” (1991) bağlamında ele alınacaktır. Birçok farklı disiplinden faydalandığı için çoğulcu yöntem kullanılacaktır. Sosyolojik inceleme yöntemi ve
vi
karşılaştırmalı yöntem aracılığıyla yapılacak olan içerik analizi odaklı olan bu çalışma nitel bir özellik gösterecektir.
Edebi eserlerin protagonistleri Doğa ve Patrick, yuppie sınıfın temsilcileri olarak hep merkezde olmak, fark edilmek isterler. Farklı olmalarını sağlayan ya da sağladığını düşündükleri şey ise bedeni referans alan tüketimdir ya da tüketimin simülasyonudur. Süperegodan yoksun kalan bu iki egosantrik birey bastırılmış ilkel duygularını tüketim eylemiyle açığa vurmaktadır.
Karşılaştırmalı edebiyat alanında yapılan bu çalışma ile bedenin tarih boyunca kültürün farklı yorumlarıyla otorite altına alındığı ispatlanmaya çalışmıştır. Postmodern dönem ile birlikte beden yine otorite altındadır fakat bu otorite o zamana kadar süperego yoluyla sağlanırken, günümüzde otorite yavaş yavaş id tarafından sağlanmaya başlanmıştır. Böylece beden daha serbest hareket alanı kazanırken, sembol ve imgeler tüketim aracılığıyla bedeni daha görünür kılmıştır. Doğa ve Patrick bu görünürlüklerini dış bedenin temsiliyeti üzerinden kurgulamışlardır.
To determine the visibility of consumption that turns from need to pleasure and to read about it, is mostly possible through the body. This journey of consumption in the historical process from need to pleasure contains a cycle that can also be called mythos-logos. This cycle, which also has a psychological aspect, can also be seen as the id-superego cycle. The movement area of both cycles is the conflict between nature and culture. This study will analyze the aforementioned cycle through Michel Foucault’s biopolitics, Pierre Bourdieu’s theory of vulnerability and Norbert Elias’s the process of civilization notions by focusing on the protagonists of the selected novels.
Life is completely based on the representation of the body for the yuppie class, which can be considered as the lower habitus of the white-collar middle-class habitus, who has a position to be considered the opposite of the puritan class, who has adopted the saving and minimalist life as its motto, who lives ascetic and contentious in the world for the hereafter and does not attach any importance to the representation of the outer body.
The place of the body in the consumption phenomenon in the postmodern identity formation will be discussed in the light of sociological theories in the context of Hakan Bıçakcı’s "Doğa Tarihi" (2014) and Bret Eston Ellis’s "American Psycho"
viii
(1991). The pluralistic method will be used as it benefits from many different disciplines. This study, which focuses on the content analysis to be done through the sociological examination method and the comparative method, will show a qualitative feature.
Doğa and Patrick, the protagonists of the literary works, as representatives of the yuppie class, always want to be in the center and be noticed. What makes them different, or what they think is providing, is the consumption that references the body, or the simulation of consumption. These two egocentric individuals deprived of the superego reveal their repressed primitive feelings through the act of consumption.
With this study in the field of comparative literature, it has been tried to prove that the body has been under the authority of different interpretations of culture throughout history. With the postmodern period, the body is again under authority; But while this authority was provided through the superego until then, nowadays authority has been gradually provided by the id. Thus, while the body gains a freer range of motion, symbols and images has made the body more visible through consumption. Doğa and Patrick also has built their visibility over the representation of the outer body.
