Queer sinemada atmosfer yaratımı

Abstract

“Queer Sinemada Atmosfer Yaratımı” konulu bu çalışmada, sözkonusu atmosferin yaratım süreci; temel sinematografik inşa öğelerinin yanı sıra, Queer sinema teorisi ve queer çalışmaları gibi kavramların yapı taşları ve birbirleriyle olan ilişkileri üzerinden de okunmaya çalışılmıştır. Öte yandan, Queer sinemayı irdelemek; cinsel kimlik ve bu kimliğe ilişkin politikaların sinemadaki inşası açısından bir gözlem yapmayı da gerekli kılmış, dolayısıyla çalışma süreci biçimden içeriğe pek çok katmanla farklı yollardan ilişkilenmiştir. Queer sinemanın 1990’larda daha çok konuşulan queer teori ile büyük bir sıçrama yaptığını söylemek yanlış olmayacaktır. Çalışmada değinilen; queer teori, sinema ve plastik sanatlar etkileşimi, özellikle Yeni Queer Sinema akımı temel alınarak okunmuştur. Yeni Queer Sinema akımına kendi adını veren akademisyen, feminist ve queer film eleştirileri yazan B. Ruby Rich’in analitik tespitleri çalışmanın bir diğer önemli kaynağı ve dayanağıdır. Diğer yandan, çalışmanın sadece Yeni Queer Sinema’ya dayalı bir araştırma sürecinden geçtiğini varsaymak oldukça kısıtlayıcı bir yaklaşım olacaktır. Zira, Queer sözcüğünün henüz ortaya çıkmadığı dönemlerde de etkisi pek çok sanat alanında görülmektedir. Sinema ise, queeri en iyi ima eden, saklayan ve zaman içinde queere ait cesur temsillere ifade alanı sağlayan bir sanat dalı olmuş, queerin hem tek taraflı, kötücül tasvirlerine, hem de en özgün, çok boyutlu temsillerine ev sahipliği yapmıştır. vi Tüm bu verilerin ışığında; queer etkenlerin çokca yer aldığı, AIDS sonrasında Yeni Queer Sinema’da kendi film diliyle sivrilmiş bir yönetmen olan Todd Haynes filmi Far FromHeaven incelenmiştir. Yapılan okumada, queer teorinin kapsadığı; öteki, aidiyet ve kimlik gibi kavramların queer sinema estetiği doğrultusunda nasıl bir yere ait oldukları gözlemlenmiştir. Okuması yapılan Far FromHeaven gibi kült bir queer filmin yaratılan kendine özgü atmosferi içinde; karmaşık bir dil yapısının, kalıp ve yargılar dışında çoklu kimlik temsillerinin de mümkün olduğu işlenmiştir. Todd Haynes, 1950’lerin çok güçlü imaj ve kalıplara sahip melodram stilini başkalışıma uğratarak, queer sinemanın etiketsiz kimlik temsillerine önemli bir örnek sunmuş, Far From Heaven filmi ile queer sinemanın geçmişte marjinalize edilen, kenarda bırakılan, abartılan ve aşağılanan kimlik kodlarında önemli kırılmalara sebep olmuştur. Filmde Plastik sanatların gücünden de etkili şekilde yararlanılarak bilinçli estetik kaygılar ışığında yetkin bir queer sinema örneği yaratılmıştır

In the study, “Atmosphere Creation in Queer Cinema,” the process of creating the atmosphere of ‘Queer Cinema Theory and Queer Studies’ has been examined by using aspects of the framework of fundamental cinematographic construction. In addition, concepts such as queer cinema theory and queer studies have also been read through the queer essentials and their relations with each other. Secondly, Queer cinema has been examined through the lens of sexual identity and the construction of policies related to this identity in the cinema. This perspective requires an observation, so the working process is related to many layers in different ways varying from content to content. It would not be wrong to say that Queer cinema has made a big leap with the more widely known Queer Theory of the 1990s. According to the focus of this study, the interaction between Queer Theory, cinema and plastic arts have been analysed especially on the basis of the New Queer Cinema movement. The analytical findings of academic, feminist, and queer film critic B. Ruby Rich, who gave his name to the new Queer Cinema movement, are another important source and basis of the study. On the other hand, it would be restrictive to assume that the study was based on a research process solely concerned with New Queer Cinema because the term viii “Queer” has not yet appeared or been associated in many art fields. However, cinema is the branch of art that has best expressed the cultural and emotional meanings of Queer, presented bold representations of Queer, and hosted both unilateral and malicious depictions of Queer, along with the most original, multi-dimensional representations of it. In light of this ability of cinema, the film, “Far from Heaven” directed by Todd Haynes, a filmmaker who distinguished himself with his own film language in New Queer Cinema after AIDS, has been examined in this thesis. In the unique atmosphere created by a cult Queer film like Far from Heaven, it’s demonstrated that a complex language structure and multiple identity representations are possible besides the stereotypes and prejudices often found in cinematic representation of Queer culture. Todd Haynes has presented an important example of the unlabeled identity representations of Queer cinema by combining the melodramatic style of the 1950s with strong images and patterns, thus causing significant breaks in the marginalized exaggerated and degraded identity codes of Queer cinema. The film, by using the power of plastic arts effectively, created competent queer cinema in the light of conscious aesthetic concerns