Duygulanımlar politikası olarak güncel sanat: fragman bedenler

Abstract

Bu çalışmamızda, varlığa içkin ‘oluş’ mefhumunun kuramsal ve estetik boyutta politik olarak nasıl kavramsallaşacağı incelenecektir. Bu sebepten ötürü , bazı düşünür ve sanatçıların bu mevzuya hangi odaklardan yaklaştıkları ve oluş’u yaşamlarına bizzat dahil edişleri ile fragmanlaşan bedenlerin açığa çıkaracağı dildeki heterojen üslup irdelenecektir. Bu bağlamda birinci bölümde, Spinoza’nın temel aldığı beden üzerinden konumlandırılan duygulanış, duygu ve conatus kavramlarının oluşa giden süreçte ne derece önemli olduğu aktarılacaktır. Spinoza varlığın oluşunu, zihin- beden bütünlüğü üzerinden anlamlandırırken yaşamı bir akış ve oluş olarak incelemiştir. İkinci bölüm Deleuze’ün kavramları ışığında, oluşa giden sürecin henüz tanımlanmamış, birey öncesi tekillik sahasındaki kuvvet ve kudret derecelerinin ortaya çıkışındaki değişim ve dönüşümlerin tespit edilişine ayrılacaktır. Üçüncü bölümde ise, oluş’un politikleşmesinin vücut bularak fragmanlaşmasının sanatçı ve sanat eserleri üzerinden analiz edilişi ile mesele çoğulcu bir dil kazanacaktır

In this study, we will examine how the notion of 'becoming' inherent in existence can be conceptualized politically in theoretical and aesthetic dimensions. For this reason, the heterogeneous style in the language that will be revealed by the bodies fragmented by the focus of some thinkers and artists approaching this issue and their incorporation of becoming into their lives will be examined. In this context, in the first chapter, it will be explained how important the concepts of affect, emotion and conatus, which are positioned over the body on which Spinoza is based, are in the process leading to formation. While Spinoza gave meaning to the existence of being through the mind-body integrity, she examined life as a flow and becoming. The second part will be devoted to the determination of the changes and transformations in the emergence of the power and power degrees in the field of the pre-individual singularity, which has not yet been defined, of the process leading to becoming. In the third part, the issue will gain a pluralistic language by analyzing the politicization of becoming and its fragmentation through artists and works of art