The impact of strategic planning on institutional performance: the case of ministries of natural resources in somalia

Abstract

Stratejik planlama, ilk olarak Antik Yunan döneminde ortaya çıkmış ve askeri uygulamalardan sivil hakimlik uygulamalarına doğru ilerlemiştir. Sonrasında modern dünyada özel ve kamu sektörü kurumlarına geçmiştir. Stratejik planlama, kurumların değişen ortamlarla başa çıkmada ve hedeflerine ulaşmada daha odaklı, organize ve proaktif olmaları için önemli bir araçtır. Çalışmanın genel amacı, stratejik planlamanın kurumsal performans üzerindeki etkisini: Somali'deki Dogal Kaynaklar Bakanlıkları örneği, incelemektir. Strateji oluşturma aşamasına ilişkin olarak, çalışma beş Doğal Kaynaklar Bakanlıkları kurumsal stratejisini ve bunların kurumsal performans üzerindeki etkisini araştırmıştır. Çalışma, gerekli birincil verileri toplamak ve elde etmek için farklı Doğal kaynaklar kurumlarından tanımlanmış katılımcılarla yapılandırılmış bir görüşme tekniği kullandım. Çalışmaya yanıt verenler Doğal Kaynaklar Bakanlıkları kurumlarında Planlama departmanlarının baş bölümleri, planlama müdürleri, kıdemli danışmanlar ve genel müdürlerdir. Çalışma, stratejik niyetleri anlamaya, derin kurumsal çevre analizine ve kaynakların planlamasının ve yönetilmesinin kurumların performansı nasıl etkilediğine odaklanmaktadır. Sonuçlar; hedeflerin ve amaçların, liderlik kalitesinin, bütçenin, Ulusal Kalkınma Planı (UKP) ve yolsuzluk ve yanlış yönetimin DKB kurumsal performansını olumsuz yönde etkileyen faktörler olduğunu gösterdi. Sonuç olarak, yanıt verenlerin yüzde altmışından fazlası, etkili ve sonuca dayalı bir strateji haline gelmek için mevcut DKB stratejilerinde "büyük değişiklik" talep etti. Son olarak, çalışma DKB kurumlarında gelecekte benimsenecek stratejiler için önerilerle sonuçlanmaktadır

Strategic planning first appeared during the ancient Greek era, progressing from military to civil magisterial practices and then it passed into the private and public sector institutions in this contemporary world. Strategic planning is an important tool for institutions to become more focused, organized, and proactive in dealing with changing environments and achieving their goals. The overall purpose of the study is to examine the impact of strategic planning on institutional performance: the case of Ministries of Natural Resources in Somalia. Regarding the strategy formulation stage, the study investigated five NRM institutional strategies and their impact on institutional performance. The study employs a structured interview technique from different natural resources institutions to collect and obtain the required primary data. Respondents of the study are planning head sections, planning directors, senior advisors and director generals in NRM institutions. The researcher focused on how understanding strategic intents, deep institutional environment analysis and planning and managing resources impacts performance. The results showed that goals and objectives, leadership quality, budget, NDP, and corruption and mismanagement are the factors that impact negatively on NRM institutional performance. Consequently, over sixty percent of respondents demanded “great change” to existing NRM strategies in order to become an effective and result based strategy. Finally, the study concluded with recommendations for future adopted strategies in NRM institutions