Tıkanma ikteri oluşturulmuş ratlarda glutamat salınım inhibitörü riluzol'ün karaciğer ve ince barsak hasarında antioksidan özelliği ile düzeltici etkisinin incelenmesi amacıyla cinsiyet farkı gözetilmeden ağırlıkları 200-250 gr. arasında değişen Sprague-Dawley cinsi 50 adet rat kullanıldı. 10' ar adet rattan oluşan sham grubu, koledok ligasyon grubu, koledok ligasyon+dimetilsülfoksid grubu, koledok ligasyon+riluzol(ligasyon sonrası) grubu ve koledok ligasyon+riluzol (ikter sonrası) grubu olmak üzere beş gruba ayrıldı. Sham grubuna sadece laparatomi yapıldı. Diğer gruplardaki tüm ratlara laparatomi sonrası koledok ligasyonu yapıldı. Koledok ligasyon+riluzol(ligasyon sonrası) gruba laparatomi sonrasında başlamak üzere 7 gün, koledok ligasyon+riluzol(ikter sonrası) grubuna ise postoperatif 3. günde ikter gelişimini takiben 5 gün süreyle 10 mg/kg/gün riluzol intraperitoneal uygulandı. 7. günün sonunda ratlardan Aspartat transaminaz (AST), Alanin transaminaz (ALT), Alkalen fosfataz (ALP), Gamaglutamil transferaz (GGT), total ve direkt bilirübin için kan örnekleri, glutatyon (GSH) ve malondialdehid (MDA) için karaciğer doku örnekleri, histopatolojik inceleme için karaciğer ve terminal ileum doku örnekleri alındı. Tedavi gruplarında direkt bilirübin değerlerinde anlamlı azalma görülürken AST, ALT, ALP, GGT, total bilirübin değerlerinde anlamlı olmasa da azalma saptanmıştır. MDA değerleri tedavi gruplarında anlamlı azalma göstermezken, GSH değerlerinde tedavi gruplarında anlamlı olmasa da artış saptanmıştır. Karaciğer ve terminal ileumdaki yapısal değişiklikler açısından tedavi grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzelmeler saptanmıştır. Riluzol, biyokimyasal parametrelerde kısmi düzelmelere yol açsa da karaciğer ve terminal ileumda yapısal değişikliklere olumlu etkileri göz önüne alındığında tıkanma sarılığının beraberinde getirdiği komplikasyonlarda ve mortalitede azalmaya yol açabileceği düşünüldü.
The protective effects of riluzole, a glutamate releasing inhibitor, which has antioxidative properties, on the liver and small intestine of obstructive jaundice induced rats. For this reason, 50 Sprague-Dawley rats of either sex, weighing 200-250 g, were used in the present study. Rats were divided evenly into 5 groups, which were sham group, choledochus ligation group, choledochus ligation+dimethylsulfoxide administered group, choledochus ligation+riluzole treatment group (following ligation) and choledochus ligation+riluzole treatment group (following inducing jaundice). In the sham group, laparotomy was carried out without any manupulation.. In the group of choledochus ligation+riluzole treatment group (following ligation) for 7 days after the laparotomy and in the group of choledochus ligation+riluzole treatment group (following inducing jaundice) starting on the postoperative 3rd day, following jaundice, for 5 days riluzole (10mg/kg/day) was administered. On the 7th day, blood samples were obtained to study aspartate transaminase (AST), alanine transaminase (ALT), alcalene phosphatase (ALP), gamaglutamile transferase (GGT), total and direct bilirubine levels and liver tissue samples were collected to study glutatyon (GSH) and malondialdehyde (MDA) levels. Both the liver and the terminal ileal tissue samples were taken for the histopathological assessment. While there was no difference in the levels of MDA between the groups, the levels of GSH were higher in the treatment groups but not significantly. Histopathologically, there were significant improvements on the structural alterations of liver and terminal ileal tissues. Even if riluzole only partially corrects the biochemical parameters, regarding on our observation of the improvements on the liver and terminal ileum, riluzole may be used to correct the coexisting complications and to decrease the mortality rates in the patients with obstructive jaundice.
