Zihin yetersizliği olan öğrencilere cinsel istismarı önlemeye yönelik teknoloji destekli eğitimin etkileri

Abstract

Bu araştırmanın amacı hafif ve orta düzeyde zihin yetersizliği olan öğrencilere sunulan teknoloji destekli cinsel istismarı önleme eğitiminin etkililiğini değerlendirmektir. Ayrıca, araştırmaya katılan çocukların, annelerinin ve öğretmenlerinin araştırma hakkındaki görüşlerine dayalı olarak araştırmanın sosyal geçerliği belirlenmiştir. Yöntem: Araştırma, zihin yetersizliği olan 10-16 yaşları arasında üç kız, bir erkek öğrenci ile yürütülmüştür. Araştırmada tek denekli araştırma modellerinden, katılımcılar arası yoklama evreli çoklu yoklama modeli kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmanın etkililik bulguları, teknoloji destekli cinsel istismarı önleme eğitiminin zihin yetersizliği olan bireylere cinsel istismarı önleme bilgi ve becerilerinin öğretiminde etkili olduğunu göstermektedir. Tüm katılımcılar bilgi düzeyi kapsamında özel bölge adlarını, çamaşırlarını çıkarabilecekleri yerleri ve iyi-kötü dokunuşu; beceri düzeyi kapsamında ise “Hayır” deyip uzaklaşmayı ve durumu güvenilir birine rapor etmeyi öğrenmişlerdir. Ayrıca tüm katılımcıların öğretim oturumları sona erdikten 2, 4, 8 ve 28 hafta sonra hedef bilgi ve becerileri korudukları ve farklı araç, ortam ve kişilere genelledikleri görülmüştür. Araştırmanın sosyal geçerlik bulguları katılımcıların annelerinin, öğretmenlerinin ve kendilerinin araştırmaya ilişkin olumlu görüşler ifade ettiğini göstermiştir. Sonuç ve Öneriler: Araştırmanın sonuçları geçmişte yapılan pek çok çalışmanın sonuçları ile tutarlılık göstermektedir. Çalışmada teknoloji kullanımı katılımcıların hedeflenen bilgi ve becerileri çok kısa sürede edinmelerini ve edindikleri bu bilgi ve becerileri yedi ay gibi uzun bir zaman sonra da sürdürmelerini sağlamıştır. Bu çalışma farklı yetersizlik türüne sahip çocuklarla ve daha büyük gruplarla yapılabilir

The aim of this study was to examine the effectiveness of technology supported sexual abuse prevention education to students with mild and moderate intellectual disabilities and evaluate in terms of maintenance and generalization of the knowledge and skills. Also social validity data were collected from the mothers, teachers and participants. Method: One male and three female participants with intellectual disabilities whose ages ranged from 10-16 participated in the study and the study was conducted by using the multiple probe across participants design. Results: Findings of the study showed that technology supported sexual abuse prevention education was effective on teaching the information and skills of preventing sexual abuse to all participants with intellectual disabilities. All the participants learned the names of special parts of their bodies, where they can take off or change their clothes, good touch and bad touch as a knowledge level and also they learned to say “No”, move away and report the situation to a reliable person when they exposed to a bad touch as a skill level. Furthermore, target knowledge and skills were maintained and generalized with different materials, settings and people after the 2, 4, 8 and 28 weeks of finishing the training sessions. Social validity findings indicated that opinions of mothers, teachers, and participants were positive. Conclusion and Suggestions: The findings of this research are consistent with the findings of most studies conducted in the past. In this study using of the technology ensured that the children could acquire the target knowledge and skills in a short time and they could maintain these knowledge and skills even seven months later of finishing the training sessions. This study can be replicated with the children with different disabilities and larger groups