Günümüzde birçok turistik destinasyonda yerel halk, turizmin olumsuz
etkilerinden dolayı turizmin gelişimine yönelik desteğini azaltmaktadır. Bu durumun
sebeplerini ortaya koymak amacıyla araştırmacılar, çeşitli amprik sonuçlara
ulaşmışlardır. Buna rağmen toplumsal taşıma kapasitesi, turizmin gelişimine yönelik
desteğin bir öncülü olarak değerlendirilmemiştir. Bu kapsamda araştırmanın temel
amacı toplumsal taşıma kapasitesinin aşılmasının, turizmin gelişimine yönelik desteği
nasıl azalttığını ortaya koymaktır. Ayrıca yaşam kalitesi ve toplumsal katılımın söz
konusu etkideki aracılık rollerinin belirlenmesi de araştırmanın amaçları arasındadır.
Bu yapısal ilişkinin temelini sosyal değişim teorisi (SDT) oluşturmaktadır. İlgili
değişkenler arasındaki ilişki yapısal eşitlik modellemesiyle (YEM) test edilmiştir.
Araştırma evrenini Kapadokya bölgesinde bulunan ve en çok ziyaret edilen Ürgüp,
Göreme, Avanos, Uçhisar ve Derinkuyu bölgelerinde yaşayan yerel halkın tümü
oluşturmaktadır. Veri olasılığa dayalı örnekleme tekniklerinden tabakalı örnekleme
yöntemi kullanılarak yerel halktan (N: 423) elde edilmiştir.
Araştırmanın sonuçlarına göre, bölge halkının algılamış olduğu toplumsal
taşıma kapasitesinin aşılması, turizmin gelişimine yönelik desteği azaltmaktadır. Ek
olarak yaşam kalitesi ve toplumsal katılım, toplumsal taşıma kapasitesinin turizmin
vii
gelişimine yönelik etkisine aracılık etmektedir. Sonuç olarak bu araştırma toplumsal
taşıma kapasitesinin aşılmasının turizmin gelişimine yönelik desteği negatif yönde
etkilemesini SDT kapsamında ortaya koyarak alanyazına özgün bir katkı
sağlamaktadır
Today, in many touristic destinations, local people are reducing their support
for the development of tourism due to the negative effects of tourism in their region.
To determine the causes of this, researchers have conducted various empirical studies
and drawn conclusions based on their findings. However, social carrying capacity has
not been consider as an antecedent to support for the development of tourism.
Therefore, the main objective of this research is to demonstrate how exceeding the
social carrying capacity reduces the support for the development of tourism in that
region. This study also aims to determine the mediating roles of quality of life and
community participation in this effect. The basis of this structural relationship is social
exchange theory (SET). The relationship between the relevant variables was tested
with the use of structural equality model (SEM). The research universe is composed
of all the local people living in Ürgüp, Goreme, Avanos, Uçhisar and Derinkuyu
regions, which are the most visited regions of Cappadocia region. The data of the study
was obtained from the local people (N: 423) using stratified sampling, which is one of
the probability-based sampling techniques.
According to the findings of the research, exceeding the perceived social
carrying capacity of the people living in one region reduces their support for the
development of tourism in that region. In addition, quality of life and community
participation mediate the impact of social carrying capacity on the development of
ix
tourism. As a result this research makes a unique contribution to the field by revealing
the negative impact of exceeding the social carrying capacity on the support for the
development of tourism within the scope of SET
