İnşikak suresinin tarihsel ve metinsel analizi

Abstract

Kur’ân’ın kendi ifadesiyle bütünüyle müteşabih olması, ayetlerin birbirine uygunluk arzetmesi ve bir ayetin başka bir ayetle desteklenmesi gibi manaları ifade etmektedir. Bu olgu Kur’ân’da geçen herhangi bir konunun, çelişkiden arınmış bir şekilde sağlam temellere oturtulması neticesine götürmektedir. Bu itibarla bir surenin içerdiği konulara bütün cihetleriyle vakıf olabilmek için o surenin müstakil olarak ele alınması bazen yeterli olmayabilir. İnşikâk suresi de içerdiği kıyamet ve ahiret gibi konular sebebiyle, insanların İslam’a tebliğ etme hususunda, Kur’an’ın kullandığı üslubu ve indiği dönemdeki muhataba bıraktığı etkiyi görmeleri açısından önem arzetmektedir. Bu noktada surenin içerdiği konuların diğer sure ve ayetlerle birlikte değerlendirilmesi ve bu doğrultuda tarihsel ve metinsel analizinin yapılması gerekmektedir. Bu düşünceyi esas alarak başlanılan çalışmanın birinci bölümünde İnşikâk suresi, genel özellikleri itibariyle tanımlanmıştır. Surenin adı ve Mushaftaki yeri belirtildikten sonra tarihi arka planı analiz edilip nüzul sebebi araştırılmıştır. Bu bağlamda surenin hedefi ve mesajları tespit edilmiştir. Yine bu bölümde sure dil ve dilin zenginlikleri olan tenasüb, insicam, belagat ve kıraat yönleriyle incelenmiş, üslubu hakkında bilgiler verilmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde ise surenin içerdiği konular tespit edilip başlıklar halinde sınıflandırılmıştır. Bu konular klasik ve modern dönem müfessirlerinin yorumları doğrultusunda bütünlük oluşturacak şekilde işlenmeye çalışılmıştır. Araştırmamızın sonunda müşriklerin hal ve hareketlerinin surenin inmesine doğrudan etki ettiği anlaşılmıştır. Surenin anlatım tarzının Kur’ân’ın kendine has olan üslubunu yansıttığı görülmüştür. Surenin ana gövdesini oluşturan kıyamet ve ahiret gibi konuların, Kur’ân’ın geneline uygunluk arzettiği tespit edilmiştir

The Qur’an is entirely in its own words, it means the verses that are compatible with each other, supporting one verse with another verse. This statement leads to the conclusion that any subject mentioned in the Qur’an is placed on solid foundations, free from contradiction. In this respect, it may not be sufficient to treat that sura individually in order to become familiar with the issues that a sura contains. Due to the issues such as doomsday and the hereafter, the time of construction also has importance in terms of communicating people to Islam in terms of seeing the style used by the Qur’an and its influence on the addressee. At this point, the surah should be evaluated together with other suras and verses in terms of the topics it contains and historical and textual analysis should be done accordingly. In the first part of the study, which was started based on this idea, the duration of the construction was tried to be introduced in terms of its general characteristics. After specifying the name of sura and its place in Mushaf, its historical background was analyzed and the reason for the nuzus was investigated. In this context, the target and messages of the sura were determined. Again in this section, the language and the richness of language are examined in terms of tenasub, insijam, rhetoric and recitation, and information about its style is given. In the second part of the study, the topics included in the sura are determined and divided into titles. These issues have been tried to be processed in a way that will create integrity in line with the comments of the classical and modern period scholars. It is seen that the main body of the surah consists of apocalyptic, hereafter and calculus. At the end of our research, it has been understood that the behavior and actions of the polytheists directly affected the coming of the surah. It has been observed that the narration style of the Surah reflects the unique style of the Qur’an. It has been determined that the issues such as the doomsday and the hereafter that make up the main body of the Surah are compatible with the general Qur’an