Bu çalışmada Parkinson hastaları Subtalamik Çekirdek Derin Beyin
Stimülasyonu ameliyatı öncesi ve ameliyat sonrasında apati açısından değerlendirilmesi ve bu
amaca yönelik olarak bu ameliyat sonrasında apati sıklığında artış olup olmayacağının
incelenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışma, Ocak 2018- Ocak 2019 tarihleri arasında idiyopatik PH
tanılı, 18-75 yaş arası 23 Parkinson hastası araştırmaya dahil edilmiştir. Çalışmada hastalara
Standardize Mini Mental Test (SMMT), Montreal Bilişsel Değerlendirme (MoCA), 39 Maddelik
Parkinson Hastalığı Anketi (PHA-39), Apati Değerlendirme Ölçeği (ADÖ), Beck Depresyon
Envanteri (BDE), Hoehn- Yahr Evrelemesi (HYE) ve Hareket Bozuklukları Derneği Birleşik
Parkinson Hastalığı Değerleme Ölçeği (HBD- BPHDÖ) Off döneminde uygulanmış, elde edilen
sonuçlar istatistiksel olarak incelenmiştir. Çalışmada PH tanısı ile STÇ DBS yapılmış ve
ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası dönemde hastaların sonuçları karşılaştırılmış ve hastaların
SMMT ölçümlerinde önemli düzeyde bir değişim gözlenmemiştir. Kelime 1/2/3 düzeylerinde
artış görülmüştür fakat bu artışın istatistiksel olarak önemli bir artış olmadığı belirlenmiştir.
Sözel akıcılık düzeylerinde operasyon öncesi ve sonrasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark
görülmemiştir. Beck depresyon puanlarında ise operasyon öncesinde ve sonrasına puanların
birbirine benzer olduğu bulunmuştur.Pha düzeylerinde operasyon öncesindeki puanın operasyon
sonrasına göre anlamlı bir düzeyde yüksek olduğu bulunmuştur. Moca düzeylerindeki değişimin
önemli olmadığı bulunmuştur. Apati test değerlerinin ise operasyon zamanına göre değişiminin
önemli düzeyde değişimin olmadığı bulunmuştur. Off dönemi BPHDÖ(I-III) değerleri
ortalamaları ameliyat sonrası dönemde ameliyat öncesi döneme göre önemli düşüş göstermiştir
ve bu değişimin ileri düzeyde anlamlı bir düşüş olduğu belirlenmiştir. Parkinson hastalarında
depresyon ve apati Parkinson hastalarında sağlıklı bireylerden daha sık görülür ve hastalığın
ağırlığı ile ilişkilidir. Motor olmayan semptomlar hastalığın ağırlığı ile ilişkilidir. Klinisyenler
tarafından erken tanınıp tedavi edilmeleri hastaların yaşam kalitesinin arttırılması açısından çok
önemlidir
In this study, it was aimed to evaluate Parkinson's patients in
terms of apathy before and after surgery for the Subtalamic Nucleus Deep Brain Stimulation
operation and to investigate whether there will be an increase in the frequency of apathy after
this surgery. In this study between January 2018 and January 2019, 23 Parkinson's patients were
included. Standardized Mini Mental Test (SMMT), Montreal Cognitive Assessment (MoCA),
39-item Parkinson's Disease Questionnaire (PDQ-39), Apathy Assessment Scale (AAS), Beck
Depression Inventory (BDI), Hoehn-Yahr Staging (HYS) and Movement Disorder Society
Unified Parkinson’s Disease Rating Scale (MDS-UPDRS) was applied and the results were
statistically analyzed. In the study, STN DBS was made with the diagnosis of PD and the results
of patients were compared in the preoperative and postoperative period, and there was no
significant change in patients' SMMT measurements. Word 1/2/3 levels increased, but it was
determined that this increase was not a statistically significant increase. There was no
statistically significant difference in verbal fluency levels before and after the operation. In Beck
depression scores, it was found that the scores were similar before and after the operation. It was
found that the pre-operative score in PDQ levels was significantly higher than the postoperative.
It was found that the change in Moca levels is not important. It was found that there was no
significant change in apathy test values according to the operation time. The mean values of
UPDRS (I-III) decreased significantly in the postoperative period compared to the preoperative
period and this change was determined to be a significant decrease. Depression and apathy are
more common in Parkinson’s patients than in healthy individuals and associated with the
severity of the disease. Nonmotor symptoms are associated with the severity of the disease. Early
diagnosis and treatment by clinicians is very important in terms of increasing the quality of life
of patients