Amaç: Araştırmamızda, cam karbomer ve ACTIVA biyoaktif restoratif
materyalin flor salınım kapasitesinin geleneksel ve rezin modifiye cam iyonomer ile
karşılaştırmalı değerlendirilmesi amaçlandı.
Materyal ve Metot: Araştırmamızda geleneksel cam iyonomer siman (Fuji IX),
rezin modifiye cam iyonomer siman (Fuji II LC), cam karbomer (GCP Glass Fill) ve
ACTIVA biyoaktif restoratif materyal (ACTIVA-Kids) kullanıldı. Her bir materyalden
10 mm çapında, 1.0 mm yüksekliğinde polietilen kalıplar kullanılarak 13 örnek
hazırlandı. Her bir örnek 10 ml deiyonize su içeren polietilen tüplere yerleştirildi.
Örneklerden salınan flor miktarı ilk hafta her gün ve daha sonra haftada bir iyon seçici
elektrot ile ölçüldü. Araştırmamızda elde edilen verilerin istatistiksel olarak
değerlendirilmesinde Kruskal Wallis ve Mann-Whitney U-testi kullanıldı.
Bulgular: Restoratif materyaller arasında en yüksek ortalama flor salınım değeri
cam karbomer grubunda tespit edilirken bunu sırasıyla geleneksel cam iyonomer, rezin
modifiye cam iyonomer siman ve ACTIVA biyoaktif materyalin takip ettiği saptandı.
Restoratif materyallerin flor salınım değerleri karşılaştırıldığında, 1. günde materyaller
arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmezken (p>0.05), diğer günlerde
istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu gözlendi (p<0.05). Tüm materyallerin
kendi içlerinde günlere göre flor salınım değerlerinin karşılaştırılmasında ise anlamlı
farklılıklar olduğu (p<0.05) ve materyallerin en yüksek flor salınımını ilk gün
gerçekleştirdiği saptandı.
Sonuç: Araştırmamızdan elde ettiğimiz bulgular ışığında, cam karbomer
simanların en yüksek flor salınımı göstermesi nedeniyle özellikle yüksek çürük riski
olan hastalarda kullanımının uygun olduğunu düşünmekteyiz
Aim: In our study, it was aimed to evaluate the fluoride release capacity of glass
carbomer and ACTIVA bioactive restorative material with conventional and resin
modified glass ionomer.
Material and Method: In our study, conventionel glass ionomer cement (Fuji
IX), resin modified glass ionomer cement (Fuji II LC), glass carbomer (GCP Glass Fill)
and ACTIVA bioactive restorative material (ACTIVA-Kids) were used. 13 samples
were prepared from each material using 10 mm diameter, 1.0 mm high polyethylene
molds. Each sample was placed in polyethylene tubes containing 10 ml of deionized
water. The amount of fluoride released from the samples was measured every day in the
first week and then weekly with an ion selective electrode. Kruskal Wallis and Mann Whitney U-test were used for statistical evaluation of the data obtained in our study.
Results: The highest mean fluoride release value among all restorative materials
was determined in the glass carbomer group, followed by respectively conventional
glass ionomer, resin modified glass ionomer cement and ACTIVA bioactive material.
When the fluoride release values of the restorative materials were compared, no
statistically significant difference was observed between the materials on the 1st day
(p> 0.05), whereas there were statistically significant differences on the other days (p
<0.05). It was determined that there was a significant difference in the comparison of
fluoride release values of all materials in terms of days (p <0.05) and the highest
fluoride release of the materials was determined on the first day.
Conclusion: In the light of the findings we obtained from our research, we think
that the use of glass carbomer cements is especially suitable for patients with high caries
risk due to the highest fluoride release
