Amaç: Bu çalışmada obez ve obez olmayan bireylerde diyet ve
egzersiz tedavisinin bazı biyokimyasal parametreler, plazma irisin, serum
adiponektin, IL-6, semaforin-3E ve pleksin-D1 düzeylerine etkilerini
araştırmak amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Eskişehir Özel Fora Fizik Tedavi ve
Rehabilitasyon Merkezi' ne obezite tedavisi amacıyla başvuran 37 hasta
dahil edildi. Bireyler beden kitle indeklerine(BKİ) göre obez olmayan
bireyler, 1. derece obez bireyler ve 2. derece obez bireyler olmak üzere 3
gruba ayrıldı. Sekiz hafta boyunca üç gruba da diyet ve egzersiz tedavisi
uygulandı. Açlık kan glukozu, açlık insülini, trigliserit, total kolesterol, HDL K, LDL-K, HsCRP, TSH, Serbest-T3, Serbest-T4, BUN ve kreatinin seviyeleri
ölçüldü. Semaforin-3E, pleksin-D1, adiponektin, IL-6' nın serumdaki
seviyeleri ve irisinin plazmadaki seviyeleri enzim bağlı immünosorbent
(ELISA) yöntemi ile ölçüldü. Bireylerin antropometrik değerleri dahil olmak
üzere tüm verilerin analizi IBM SPSS Statistics 21 paket programları
kullanılarak yapıldı. Veri analizleri hem üç grup için ayrı ayrı hem de
çalışmaya dahil edilen 37 kişinin birlikte değerlendirildiği dördüncü bir grup
oluşturularak gerçekleştirildi.
Bulgular: Vücut ağırlığı, yağ kütlesi ve bel çevresi uzunluğu her üç
grupta da istatistiksel olarak azaldı (p<0.001). Tedaviye katılan tüm
bireylerin birlikte değerlendirildiği grupta açlık kan şekeri (p <0.05), açlık
insülini (p<0.001), HOMA-IR değeri (p<0.001) ve trigliserit düzeyleri
(p<0.001) istatistiksel olarak anlamlı azalma gösterdi. Total kolesterol ve
LDL-K değerleri tedavi ile birlikte istatistiksel olarak anlamlı düzeyde
değişmezken (p>0.05), HDL-K değerleri yükseldi (p<0.05). HsCRP
değerleri yalnızca 2. derece obez bireylerde tedavi ile birlikte azalma
gösterdi (p<0.001). Adiponektin değerlerinde her üç grupta da istatistiksel
olarak anlamlı azalma meydana geldi (p<0.001). IL-6 değerleri her üç
grupta da artış göstermesine rağmen bu artışlar anlamlı değildi (p>0.05).
Tedaviye katılan tüm bireylerin birlikte değerlendirildiği grupta serum IL-6
değerleri istatistiksel olarak anlamlı artış gösterdi (p<0.05). Plazma irisin
değerlerinde hiçbir grupta diyet ve egzersiz tedavisiyle istatistiksel olarak
anlamlı bir fark meydana gelmedi (p<0.05). Serum adiponektin ve plazma
irisin düzeyleri arasında hem tedavi öncesinde (r=-0.658, p=0.001) hemde
tedavi sonrasında (r=-0.472, p=0.001) negatif korelasyon vardı. Sema-3E
düzeyleri yalnızca 1. derece obez bireylerde anlamlı olarak artış gösterirken
(p<0.05) pleksin-D1 değerleri hiçbir grupta anlamlı fark göstermedi
(p>0.05).
Sonuç: Hem obez bireylerde hem de obez olmayan bireylerde sekiz
haftalık diyet ve egzersiz tedavisi hem antropometrik ölçümlerde hem de
biyokimyasal parametrelerde iyileşme sağlamıştır. İrisin ve HOMA-IR
düzeyleri arasında pozitif yönlü, orta düzeyde korelasyon olması irisinin,
iv
insülin direnci ve obeziteye karşı koruyucu bir mekanizma aracılığı ile
üretildiğini düşündürmektedir
Objective: In this study, we aimed to investigate the effects of diet
and exercise therapy on some biochemical parameters, plasma irisin,
serum adiponectin, IL-6, semaphorin-3E and plexin-D1 levels in obese and
non-obese individulas.
Material and Methods: Thirty-seven patients who were admitted to
Eskişehir Special Fora Physiotherapy and Rehabilitation Center for obesity
treatment were included in the study. Individuals were divided into three
groups according to body mass index (BMI) as non-obese individuals, 1nd
degree obese individuals and 2nd degree obese individuals. Diet and
exercise therapy were applied to three groups for eight weeks. Fasting
blood glucose, fasting insulin, triglyceride, total cholesterol, HDL-C, LDL-C,
HsCRP, TSH, free-T3, free-T4, BUN and creatinine levels were measured.
Levels of semaphorin-3E, plexin-D1, adiponectin, IL-6 in serum and levels
of irisin in the plasma were measured by enzyme-linked immunosorbent
(ELISA). The analysis of all data including the anthropometric values of the
individuals was done by using IBM SPSS Statistics 21 package programs.
Data analysis was performed separately for three groups. In addition, data
analysis was repeated by forming the 4th group in which 37 people were
included in the study.
Results: Body weight, fat mass and waist circumference length
decreased statistically in all three groups (p<0.001). Fasting blood glucose
(p<0.05), fasting insulin (p<0.001), HOMA-IR value (p<0.001) and
triglyceride levels (p<0.001) showed a statistically significant decrease in
the group that evaluated all the participants. Total cholesterol and LDL-C
values did not change significantly with treatment (p>0.05), whereas HDL C values increased (p<0.05). HsCRP values decreased only in the second
degree obese individuals with treatment (p<0.001). Adiponectin values
were significantly decreased in all three groups (p<0.001). Although IL-6
values increased in all three groups, these increases were not significant
(p>0.05), whereas all IL-6 values were statistically increased in the group
that evaluated all the participants (p<0.05). There was no statistically
significant difference in plasma iris values with diet and exercise therapy
(p<0.05). There was a negative correlation between serum adiponectin and
plasma iris levels both before treatment (r=-0.658, p=0.001) and after
treatment (r=-0.472, p=0.001). Sema-3E levels increased significantly in
only the first degree obese individuals (p<0.05), whereas plexin-D1 values
did not change significantly in any group (p>0.05).
Conclusion: In both obese and non-obese individuals, eight week diet
and exercise therapy improved both anthropometric measurements and
biochemical parameters. A positive and moderate correlation between irisin
and HOMA-IR levels suggests that the irisin is produced by a protective
mechanism against insulin resistance and obesity
