Tanrı tasavvuru ve mutluluk ilişkisi

Abstract

God conception, which is the manifestation of the cause of human being, has a structure that encompasses every aspect of his life. At the same time, human life has targeted himself to be happy. The purpose of the study is to examine the relationship between positive and negative God's conception and the perception of happiness. In this context, it is a field survey conducted in the field of religious psychology, where demographic factors such as age, gender, marital status, parental attitudes, subjective religiousness perception, religious knowledge level are also addressed. In this study, measurement tools with personal variables were used to measure dependent and independent variables. For this purpose, having been formed in Turkey and psychometric tests in terms of reliability and validity of the same culture, "God Imagination Scale" and "Oxford Happiness Scale" is measurement tools were used. The main problem of this study is to determine whether the perception of God that is formed in the mind of the person and then turns into emotion affects the perception of happiness. A total of 370 people, 194 from Bursa province and 176 from Istanbul province, participated in this survey. Participants are over 25 years old. When evaluated as gender and general (all units), it was found that they were perceived as being more compassionate, protecting, disguised, friendly, close / inward, and less demanding and less punishing and less vengeful. It was found that the perception of happiness increased due to the God imagination of participants. When examined in terms of gender and general (all units), it was determined that the perception of happiness increased due to belief in Allah and positive Allah imagination

İnsanoğlunun varlık nedeninin tezahürü olan Tanrı tasavvuru hayatının her alanını kuşatan bir yapıya sahiptir. Aynı zamanda insan yaşadığı hayatta kendisine mutlu olmayı hedef edinmiştir. Araştırmanın amacı pozitif ve negatif Tanrı tasavvuru ile mutluluk algısı arasındaki ilişkiyi incelemek olup demografik değişkenler; yaş, cinsiyet, medeni durum, ebeveyn tutumları, öznel dindarlık algısı, dini bilgi düzeyi gibi etkenlerin de ele alındığı din psikolojisi alanında yapılan bir alan araştırmasıdır. Bu çalışmada, tarama modeli içerisinde yer alan anket tekniği ile kurgulanan bağımlı ve bağımsız değişkenleri ölçmek için kişisel değişkenlerin yer aldığı, Türkiye’de oluşturulmuş ve aynı kültür içerisinde psikometrik açıdan geçerlik ve güvenirlik testleri yapılmış “Tanrı Tasavvuru Ölçeği” ve “Oxford Mutluluk Ölçeği” isimli ölçme araçları kullanılmıştır. Temel problemi kişinin zihninde oluşturduğu ve daha sonra duyguya dönüşen Tanrı tasavvurunun mutluluk algısını etkileyip etkilemediğidir. Aynı zamanda inanan insanı mutluluğa ulaştıran en önemli şeyin Allah inancı ve onu nasıl tasavvur ettiği gerçeğidir. Bu araştırmaya 25 yaş ve üstü olan Bursa ilinden 194, İstanbul ilinden 176 toplamda 370 kişinin katılımı sağlanmıştır. Cinsiyet bazında ve genel ( tüm birimler) olarak değerlendirildiğinde Allah’ı daha çok Merhametli, Koruyup Gözeten, Teslim Olunan, Dost, Yakın/İçkin, Seven ve Aşırı Talepte Bulunmayan ve daha az Cezalandıran ve daha az İntikam Alan olarak algılandığı tespit edilmiş olup buna bağlı olarak mutluluk algısının arttığı bulunmuştur. Cinsiyet bazında ve genel (tüm birimler) olarak incelendiğinde Allah inancı ve olumlu Allah tasavvuru arttıkça insanların mutluluk algısının artmakta olduğu tespit edilmiştir