Çalışma alanı olan Mudurnu-Göynük Havzası, Orta Sakarya Bölgesinde yer alır.
NeoTetis’in kuzey kolunda konumlanan alan, paleocoğrafik özellikler açısından Kretase
sonunda ana su kütlesinden kısmen ayrılmış durumdadır ve güneyinden bir dalma–
batma zonu ile sınırlandırılmıştır. Alanda kıta – kıta çarpışmasının ne zaman başladığı
ise tartışmalıdır. Bu çalışmada Geç Kretase – Erken Paleosen yaşlı üç adet ölçülü
stratigrafik kesit üzerinde, sedimantolojik, sedimanter petrografik, Optik CL,
jeokimyasal ve duraylı izotop çalışmaları yürütülerek okyanusun kapanma yaşına
yaklaşımda bulunulmuş ve havzada hüküm süren iklimsel ve oşinografik koşullar
aydınlatılmıştır. Kesitler Kampaniyen yaşlı pelajik kireçtaşları ile başlar; türbitidik
kumtaşı ara tabakalı derin deniz çamurları ile devam eder. Paleosen’de sığ denizel
kireçtaşı/marn ardalanması gözlenir.
Kaynak bölge çalışmalarında, Geç Kampaniyen’de (71,6 Ma) kaynak kayaçların
felsikten mafik karaktere evrildiği saptanmıştır. Bu, okyanusal kabuk ve metamorfik
kayaçlardan oluşan yığışım prizmasının yükselerek kaynak alan oluşturduğunun işareti
olarak değerlendirilmiştir. NeoTetis’in kuzey kolundaki çarpışmanın Geç Kampaniyen–
Erken Mastrihtiyen yaş aralığından hemen önce gerçekleştiği ileri sürülmüştür.
Belirgin iklimsel ve oşinografik değişimlerin gözlendiği bazı seviyeler küresel
olaylar ile kolaylıkla deneştirilebilirken, kimilerinin küresel kayıtlarda karşılığı yoktur.
71,9 Ma dolaylarındaki deniz seviyesi yükselmesi, diğer havzalarda da kayıtlanan
öztatik kontrollü bir sapmadır. Benzer şekilde, Kampaniyen–Mastrihtiyen sınırındaki
(70,6 Ma) ve 69,9 Ma’daki küresel soğuma ve seviye düşümleri de Orta Sakarya
Bölgesinde kayıtlanmıştır. 72,2 Ma ve 71,6 Ma’da gözlenen seviyesi yükselimleri ise
havzada yaşanan tektonik olayların kontrolündedir. Özellikle 71,6 Ma’daki seviye
yükselimi, üretkenlik ve detritik katkıdaki düşüş, okyanusun kapanması ve yükselen
yığışım prizmasının havzada yarattığı yerel etkilerin bir sonucudur.
The study area, Mudurnu- Göynük Basin, is located at the Central Sakarya
Region. The area was located at the northern branch of NeoTethys at the Late
Cretaceous, partially separated from main water mass and bounded by a subduction
complex from south. The starting age of collision in the basin is still under debate. In
this study, age of collision and climatic/oceanographic conditions of the basin
enlightened with sedimentological, sedimentary petrographic, Optic CL, geochemical
and stable isotopic studies which were carried on three Late Cretaceous-Early Paleocene
stratigraphic sections. All sections start with Campanian pelagic limestone and continue
with deep marine mudstones with turbiditic sandstone interbeds. At Paleocene, shallow
marine limestone/marl alternation can be seen.
With provenance studies, it was determined that characteristics of source rocks
evolve from felsic to mafic at Late Campanian (71,6 Ma), which considered as an
uplifting of accretionary prism, made up of oceanic crust and metamorphic rock slides,
to form source area. Therefore, it is proposed that the collision at the north branch of
NeoTethys started just before the Late Campanian–Early Maastrichtian period.
Some levels with distinct shifts in oceanographic and climatic conditions can be
easily correlated with global trend, where some doesn’t have any correspondence in
global records. The sea level rise at 71,9 Ma is an eustatic controlled event that also
recorded in other basins. Similarly, global cooling and sea level falls at Campanian –
Maastrichtian boundary (70,6 Ma) and at 69,9 Ma are also recorded in Central Sakarya
Region. Contrarily, sea level rise at 72,2 and 71,6 Ma are under control of ongoing
tectonic events in the basin. Particularly, sea level rise at 71,6 Ma with fall at detritic
input and productivity, are results of local effects caused by closure of the ocean and
uplifting of accretionary prism.
