Kayıt dışı ekonominin işgücü piyasasına bir yansıması olan kayıt dışı istihdam,
dünyada, özellikle kontrol mekanizmalarının yetersiz olduğu gelişmekte olan ülkelerde
yaygın olarak görülmektedir. İşverenler, işçiler ve kendi nam ve hesabına çalışanlar vergi,
sigorta primi vb. mali yükümlülüklerden kaçınmak, bürokratik süreçlerden kurtulmak
amacıyla kayıt dışı ekonomik faaliyetlerde bulunmakta ve elde ettikleri kazancı kayıt dışında
bırakmaktadırlar.
Sosyal güvenlik açısından kayıt dışı istihdam, niteliği itibariyle yasal işlerde
çalışarak istihdama katılan kişilerin, gün veya ücret olarak sosyal güvenlik hizmeti sağlayan
idarelere hiç bildirilmemesi ya da eksik bildirilmesi olarak tanımlanabilir.
Bu çalışmada 2012-2017 yılları arasındaki veriler kullanılarak Türkiye’deki kayıt
dışı istihdam oranının belirleyicilerinin saptanması ve söz konusu belirleyiciler ile geleceğe
yönelik öngörülerde bulunulması amaçlanmıştır
Informal employment, wihch is a view of the informal economy in labor market, is
observed to be extremely widely used in the world, especially in the developing contries
where document regulation and control mechanisms are insufficient.
Employers, workers or self employed people are engaged in informal economic
activities and they unrecord the income which they earn, to avoid bureaucratic transactions
and financial obligations especially like taxes, insurance premium etc.
Informal employment can be defined as underreporting or unreporting working days
or wages of people in employment who work in legal affairs inherently in terms of social
security to the relevant public institutions or organisations.
In this study, it is aimed to determinate decisives of the informal employment rate in
Turkey and predicting the future with this decisives by using data between 2012-2017
