Yaşlı popülasyondaki femur trokanterik kırıkları giderek daha yaygın hale gelmiş ve
son zamanlarda büyük bir sağlık sorununa dönüşmüştür. Yaşlı popülasyonda ortaya
çıkan kırıkların çoğunluğu önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Bu
kırıklarda, ameliyat sonrası mortalite ilk 6–12 ayda % 20 - % 30 kadar
bildirilmektedir.Son yıllarda femur trokanterik kırıklarının tedavisinde proksimal
femoral çivi sık olarak kullanılmaktadır. Çalışmada femur trokanterik kırık nedeniyle
proksimal femoral çivi uygulanarak tedavi edilen olgularda başarıyı etkileyen
faktörler araştırıldı. Çalışmada Ocak 2015-Ocak 2019 arasında Eskişehir Osmangazi
Universitesi Ortopedi ve Travmatoloji A.B.D’ da tedavileri yapılan 18 yaşından
büyük, aynı tarafta pelvis ve diz bölgesinde kırık olmayan, çoklu travma geçirmemiş
ve patolojik olmayan 152 femur trokanterik kırık olgusu retrospektif olarak
değerlendirildi. Olguların yaş, cinsiyet ve ek hastalık bilgileri toplandı. Olguların
ameliyat öncesi ve sonrası klinik ve radyografik verileri, AO/OTA sınıflaması, lag
vidasının femur boynundaki konumu, tip-apeks mesafesi, kırık redüksiyonun
yeterliliği, implant tipi (PFN-A, çift lag PFN,İntertan), femur proksimalinin lateral
duvarının durumu, ameliyat öncesi ve sonrası sosyal fonksiyon(Jensen) indeksi,
Parker ve Palmer mobilite skorları değerlendirildi. İstatiksel analiz için IBM SPSS
21 programı kullanıldı.Olgulardan 142’sinin (%95,6) 65 yaş üzerinde olduğu
saptandı. Stabil olmayan 31-A2.3 kırık tipi 67 (%44,1) olgu ile en sık olarak görülen
kırık tipidir. Kırık tipi ve femur baş-boynuna uygulanan vidanun kemikten sıyrılması
(cut-out) arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı (p=0.283). Vidanın konumunun
anteriorda olmasının tedavi başarısızlığınde önemli etkenlerden olduğu belirlendi
(p<0.0001). Kırık redüksiyonu kötü olan 18(%12) olgunun 12’sinde sıyrılma (cut out) görüldü. Kırık redüksiyonunun kötü olması
tedavi sonucunu etkileyen önemli risk faktörü olarak değerlendirildi. Cerrahi girişim
sırasında 4 farklı implant tipi kullanıldı (çift lag PFN,DLT-PFN,İnterTAN, PFN AII). PFN-AII kullanılan olgularda sıyrılmanın(cut-out) daha çok olduğu saptandı
(p<0.005).Ameliyata kadar geçen süre ve mortalite arasında istatiksel olarak anlamlı
bir ilişki belirlenmedi
Due to aging population, higher number of osteoporosis-related fracture, mainly
affect older people.The treatment outcome for many femur trochanteric fracture
patients remains to be improved.Young patients is uncommon.Today,proximal
femoral nails(PFN) are mostly used for treatment.In this thesis, the factors affecting
the success of the treatment of intertrochanteric fracture with PFN in orthopedics and
traumatology are important in terms of treatment process, workloadaspects.A
retrospective review of 152 patients with intertrochanteric fractures at Eskişehir
Osmangazi University Medical Faculty,Orthopedics and Traumatology department
between jan2015-jan2019.Patients older than 18 years, without pathologic, ipsilateral
pelvic and knee fractures were included in the study. Patients' age, sex, and
additional disease information were collected. Patient radiographic data before and
after surgery, AO / OTA classification, Cleveland zone, type-apex distance,
adequacy of fracture reduction, implant type (PFN-A, double lag PFN, Intertan),
lateral Cortex status, preoperative and postoperative social function (Jensen) index,
Parker and Palmer mobility scores were evaluated. IBM SPSS 21 program was used
for statistical analysis.While the age range of 6 (4.1%) patients was 55-64, it was
found that the age range of 142 (95.6%) patients was greater than 65.Unstable 31-
A2.3 fracture type was the most common with 67 (44.1%) patients. There was
no significant relationship between fracture type and cut-out (p = 0.283).
Anterior position ofthe screw was found to be an importantfactorin treatment
failure (p <0.0001). Poor fracture reduction was considered as an important risk
factor affecting treatment outcome. Four different types of implants were used
(double-lag PFN, DLT-PFN, InterTAN, PFN-AII). Cut-out was found to be higher in
PFN-AII patients in relation to implant type and treatment success (p <0.005).There
was no statistically significant relationship between delay to surgery and
mortality
