Çalışmamızda idrar yolu enfeksiyonu (İYE) ve vezikoüreteral reflü VUR olan çocuklarda eritrosit sedimentasyon hızı (ESH), C-reaktif protein (CRP), high sensitif CRP (Hs-CRP), serum, idrar fibronektin (FN) ve idrar beta-2 mikroglobulin (β2-M) düzeylerini inceleyerek renal skar varlığı ile ilişki olup olmadığını araştırmak istedik. Çalışmaya ilk İYE geçiren VUR (-) 20 hasta, tekrarlayan İYE geçiren VUR (-) 20 hasta, VUR (+) 16 hasta, İYE olmayan VUR (+) 16 hasta ve 16 sağlıklı çocuk kontrol grubu olarak alındı. ESH, CRP ve hs-CRP düzeyleri tüm İYE olan hastalarda kontrol grubundan, tekrarlayan İYE geçiren hastalarda, ilk İYE geçiren hastalardan ve de skar saptanan hastalarda skar olmayan hastalar ve kontrol grubundan yüksek bulundu. İdrar β2-M düzeyi, tekrarlayan İYE geçiren hastalarda, ilk İYE geçiren hastalardan ve renal skar saptanan hastalarda, skar olmayan hastalardan anlamlı yüksekti. VUR olan, İYE (+) ve İYE (-) hastaların idrar β2-M düzeyleri arasında anlamlı fark bulunmadı. VUR olan tüm hastaların idrar β2-M düzeyi, kontrol grubundan yüksekti. İYE olan hastaların serum FN düzeyi ile kontrol grubu arasından fark bulunmadı Serum FN düzeyi İYE (-) VUR (+) hastalarda kontrol grubundan düşük buludu. İdrar FN düzeyleri İYE olan olmayan, VUR olan olmayan tüm gruplarda istatistiksel olarak anlamsız bulundu. Sonuç olarak, ESH, CRP, hsCRP İYE tanısında önemli olup, İYE olmayan VUR olan hastalarda hs-CRP’nin kontrol grubundan yüksek bulunması, VUR varlığının gösterilmesinde hs-CRP’nin daha anlamlı olduğunu düşündürdü. İdrar β2-M düzeyleri ise İYE’den çok reflü ve skardan etkilenmekte ve bu hastalarda ilk olarak değerlendirilmesi gereken bir laboratuvar incelemesi olduğu sonuçuna ulaşılmıştır. İYE ve VUR tanısında, parankimal hasarın erken belirlenmesinde serum ve idrar FN düzey ölçümü kullanılabilir bir belirteç gibi görünmemektedir.
In our study, we aimed to investigate whether erythrocyte sedimentation rate (ESR), C-reactive protein (CRP), high sensitive CRP (Hs-CRP), serum and urine fibronectin (FN) and urine beta-2 microglobulin (β2-M) are in an association with presence of renal scarring in children urinary track infection (UTI) and vesicoureteral reflux (VUR). Study included 20 patients with initial UTI, VUR (-); 20 patients with recurrent UTI, VUR (-); 16 patients with VUR (+), 16 patients without UTI, VUR (+) and 16 healthy children as a control group. The ESR and hs-CRP levels were higher in patients with recurrent UTI than patients with initial UTI. The ESR, CRP and hs-CRP levels were higher in UTI patients detected scarring on DMSA investigation compared to those without scarring and control group. The urine β2-M levels were higher significantly in patients with recurrent UTI than patients with initial UTI and in patients with scarring than without scarring. There was no significant difference on urine β2-M levels between VUR patients with and without UTI. The urine β2-M levels of patients with VUR were higher compared to control group. The urine β2-M level was significantly higher in patients with scarring than without scarring. The serum and urine FN levels were found non significant statistically in all groups with or without UTI and VUR. The serum fibronectin level were lower in patients with UTI (-) VUR (+) than control group. The urine fibronectin levels were not statistically significant among all groups in patients with or without UTI, with and without VUR. As a conclusion, ESR, CRP, Hs-CRP is important in urinary track infection diagnosis and the finding that hs-CRP level is higher than the control group in VUR patients without UTI is significant to establish the diagnosis of VUR. Urine β2-M levels are affected by reflux and scar than UTI and we decided that β2-M should measured firstly in these patients. In diagnose of UTI and VUR, the measurement of serum and urin fibronectin level seem not to be an avaible marker in early parenchymal damage.
