Bu araştırma, bilgisayar destekli öğretimin, dönüşüm geometrisi konusunda
öğrenci erişisine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Araştırma, ön test-son test kontrol gruplu model uygulanmış deneysel bir
araştırmadır. Araştırmada, Ankara ili, Çankaya ilçesinde bulunan Tevfik İleri İlköğretim
Okulundaki 7/D ve 7/H sınıfları deney grubu, 7/A ve 7/B sınıfları kontrol grubu olarak
alınmıştır. Bu sınıflardan yüksek başarılı öğrencilerin sayısı her birinde 20 olmak üzere
toplam 40 kişi, düşük başarılı öğrencilerin sayısı ise her birinde 25 olmak üzere toplam
50 kişidir.
Sınıfların belirlenmesinden önce, okulda bulunan tüm 7. sınıflara araştırmacı
tarafından hazırlanan ön test uygulanmış ve çıkan sonuçlara göre, ön test puanları
birbirine çok yakın olan sınıflar seçilmiştir. Seçilen sınıflardan deney gruplarına önce
yazılım tanıtılmış, sonrasında ise bilgisayar destekli olarak dönüşüm geometrisi konusu
anlatılmıştır. Kontrol grubunda ise dersler öğretim programında yer aldığı gibi etkinlik
temelli olarak işlenmiştir. Uygulama bittiğinde ise tüm gruplara son test uygulanmıştır.
Araştırmadan elde edilen bulgularla şu sonuçlara varılmıştır.
Tüm öğrencilere bakıldığında, bilgisayar destekli öğretim, dönüşüm
geometrisinin öğretiminde deney grubunun lehine anlamlı bir fark oluşturmuştur.
Yüksek başarılı öğrencilerde, bilgisayar destekli öğretim, dönüşüm
geometrisindeki öteleme, yansıma ve dönme konularına ayrı ayrı ve genel olarak
bakıldığında, deney ve kontrol grubu arasında deney grubunun lehine anlamlı bir fark
oluşturmuştur.
Düşük başarılı öğrencilerde, bilgisayar destekli öğretim, dönüşüm
geometrisindeki öteleme, yasıma ve dönme konularına ayrı ayrı ve genel olarak
bakıldığında, deney ve kontrol grubu arasında anlamlı bir fark oluşturmamıştır. Deney Grubunun ortalamasında artış gözlenmiştir. Ayrıca konular arasında ortalamalara
bakıldığında yansıma ve dönme konusunda deney grubunun ortalaması daha yüksek
iken, öteleme konusunda kontrol grubunun ortalamasının yüksek olduğu elde edilen
sonuçlar arasındadır.
The purpose of this research is to determine the effect of computer based
learning on the students’ success in teaching transformation geometry.
It’s an experimental research in which pre and post test model is used. The
research is applied Tevfik İleri primary school in Ankara. Classes 7/D and 7/H are the
experimental groups; and classes 7/A and 7/B are the control groups. However , 7/A
and 7/D represents successful students, 7/B and 7/H represents unsuccessful students.
Before the classes are determined a pre-test is applied to all seventh grade
students. Thus, the classes are choosen in accordance with the results. First, the software
is introduced to the experimental group. After this,transformation geometry is taught via
computer based learning. However, in the control groups lessons are activity based as
being seen in the teaching programme. At the end of the application, all the groups are
exposed to a post test.
The findings of the research is as the following:
Above all students, computer-based-learning in teaching transformation
geometry has brought about a significant difference, among the experimental and the
control groups .
On the successful students, computer-based-learning in teaching subjects of
transformation geometry (translation, reflection,, rotation) and generally transformation
geometry has brought about a significant difference, among the experimental and the
control groups .
On the unsuccessful students, computer based learning in teaching subjects of
transformation geometry (translatio, reflection,, rotation) and generally transformation
geometry doesn’t have brought about any significant difference, among the
experimental and the control groups. However ; a difference is seen on the general averages. Also when the averages are considered in subjects of transformation
geometry; it is deduced that while the average of the experimental group is higher in the
subjects reflection and rotation, the averages of the control group is high in the subject
translation.
