Kolorektral kanserlerin primer tümör ve matastazlarındaki genomik kopya değişimleri

Abstract

Kolorektal kanser dünyada kanser orjinli ölümlerin en önemli nedenlerinden biridir. Metastazların, kanser nedenli ölümlerin büyük bölümünden sorumlu olmasına ragmen kolorektal kanser metastazların moleküler yapıları henüz çok az çalısılmıstır. Bu çalısma primer tümörler ile metastazlardaki genomik anomalileri belirlemek ve böylece metastatik yayılıma yatkınlıga neden olabilecek genetik olayları ortaya koyabilecek primer tümörler ile metastatik tümörler arasındaki genetik farklılıklar saptanabilecektir. Çalısmada, 25 primer tümör, 4 karaciger ve bir over metastazı ile 8 lenf nodu tümörü olmak üzere toplam 38 tümör örnegi yüksek rezolusyonlu-karsılastırmalı genomik hibridizasyon (YR-KGH) teknigi ile analiz edilmistir. Bulgular, genomik kopya aberasyon frekansının dokudaki hücresel farklılasma azaldıkça arttıgını göstermistir. Kromozom 8q, 13q, 20q artısları ile kromozom 8p, 17p ve 18q delesyonları sıklıkla gözlenen anomalilerdi. Kromozom 2p, 7p12, ve 7p21 artısları ilk olarak bu çalısmada primer tümörlerde gözlenen anomalilerdi. Kromozom 4q, 10q, 14q ve 20p artısları sadece primer tümörlerde gözlenen anomalilerdi. Diger taraftan genomik kopya aberasyon sıklıgının karaciger metastazlarında daha yüksek oldugu saptandı. Kromozom 9q ve 12p artısları sadece karaciger metastazlarında gözlenen anomaliler iken kromozom 10p artısı sadece lenf nodu tümörlerinde gözlendi. Tümörlerde yeni aday kromozomal bölgelerin saptanması ve daha önce rapor edilen anomalilerin çalısmamızda daha yüksek sıklıkta gözlenmesinin kullanılan teknikten kaynaklandıgı düsüncesindeyiz. Bilgilerimize göre bu çalısma kolorektal tümörler ile metastazların YR-KGH teknigi ile incelendigi ilk çalısmadır. Çalısma bulguları, tümörün yayılımındaki farklılıgın metastatik fenotipe ait özelliklerden sorumlu spesifik degisimlerin gözlendigi rastgele olmayan kromozom anomalilerinin birikimden kaynaklanabilecegini gösterir niteliktedir. Ancak çalısma populasyonunun genisletilmesi ve ileri analizlerde elde edilen verilerin hastalık prognozu ile baglantısının kurulmasının klinikte büyük faydalar saglayacagı düsüncesindeyiz.

Colorectal cancer is one of the most common causes of cancer-related death in the world. Although metastasis is responsible for most cancer deaths, molecular basis of colorectal cancer metastasis remains poorly studied. This study was undertaken to identify genomic imbalances specific to primary tumors and metastatic tissues and so assess genetic differences between primary and metastatic tumors that might identify genetic events predisposing to metastatic dissemination. In total, 38 tumor specimens, including 25 primary tumors, 4 liver an done over metastasis and 8 lymph node tumors, were analyzed by the High Resolution- Comparative Genomic Hybridization (HR-CGH) technique. The results showed that the frequency of genomic copy aberrations were increasing in the tumors with poor cellular differentiation. Overrepresentations were detected most frequently at 8q, 13q,20q and deletions were prominent at 8p, 17p and 18q. Chromosome 2p, 7p12 and 7p21gains were newly diagnosed aberrations in the primary tumors. Gains on chromosomes 4q, 10q, 14q ve 20p were only seen in the primary tumors. On the other hand, the frequency of genomic copy aberrations were higher in the liver metastasis than the primary tumors. The gains on 9q and 12p were specific aberrations in liver metastasis whereas 10p gains were seen in only lymph node tumors. We concluded that detection of new putative chromosomal regions in the tumors and higher frequencies in previously reported non-random genomic copy aberrations resulted from the used technique, HR-CGH whose resolution ability (>3- 4 Mb) is higher than the resolution capacity of KGH (>5-10 Mb). Depending on our knowledge, this is the first study for HR-CGH analysis in colorectal tumors and metastasis. The analysis suggested that the different pathways of tumor dissemination are reflected by a nanrandom accumulation of chromosomal alterations with specific changes being responsible for the different characteristics of the metastatic phenotype. However, further analysis in larger populations are necessary and combinations of these evidences with disease prognosis might be very helpful in clinics.